تاثیر آموزش چندرسانه ای با رویکرد خانواده محور مبتنی بر پیگیری تلفنی (تله نرسینگ) بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد

عوامل مختلفی می تواند کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد را تحت تاثیر قرار دهد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش چندرسانه ای با رویکرد خانواده محور مبتنی بر پیگیری تلفنی (تله نرسینگ) بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بود.

در این کارآزمایی بالینی، 60 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله کارگاه آموزشی از طریق نرم افزار چندرسانه ای برای بیماران و عضو فعال خانواده برگزار شد. همچنین مداخله تلفنی به مدت 1 ماه توسط پژوهشگر صورت گرفت. در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران قبل و 1 ماه بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی مینه سوتا و خودکارآمدی شرر اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21 در سطح معنی داری کمتر از 05/0 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

میانگین امتیاز کیفیت زندگی و خودکارآمدی بین دو گروه کنترل و مداخله قبل از مداخله به ترتیب (31/0± 94/2) و (43/0± 91/2) و (24/0± 92/2) و (41/0± 93/2) بود که با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری نداشتند (p=1). اما بعد از اجرای مداخله این تفاوت معنادار شد به گونه ای که در گروه مداخله کیفیت زندگی و خودکارآمدی افزایش یافته بود . (p≤0/001)

آموزش و پیگیری تلفنی در ارتقاء کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران انفارکتوس میوکارد موثر بود.‏ توصیه می شود مداخلات آموزشی با رویکرد خانواده محور توسط پرستاران در بیماران انفارکتوس میوکارد انجام شود.