بررسی وضعیت دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در شاخص های درونداد، فرایند و برونداد آموزشی و ارائه مدل ارتقاء

در حال حاضر نابرابری های آموزشی، یکی از مقوله های بسیار مهم در حوزه برنامه ریزی آموزشی است که سهم و نقش تعیین کننده ای در گسترش و بهبود آموزش و توسعه دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی میزان نابرابری ها و رتبه بندی دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه و ارایه راهبردهای آمایشی به منظور نیل به توسعه پایدار آموزشی انجام گرفت.

تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی است. شیوه جمع آوری آمار و داده ها به صورت اسنادی و پیمایشی بوده است. جامعه آماری در دو بخش شامل اسناد و آمار 6 دانشکده دانشگاه علوم پزشکی ارومیه و دانشجویان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال تحصیلی 1399-1400 بوده است. در بخش اسنادی از روش نمونه گیری سرشماری و در بخش توصیفی از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی استفاده شده است. در تجزیه وتحلیل داده ها از مدل های تاپسیس، ضریب پراکندگی، تحلیل مسیر و شبکه های عصبی استفاده شد.

بررسی رتبه بندی دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه با استفاده از فن وزن دهی آنتروپی و تاپسیس نشان می دهد که ازنظر برخورداری از شاخص های تحقیق بین دانشکده ها نابرابری وجود دارد. همچنین ضریب پراکندگی نشان می دهد بیشترین نابرابری در شاخص های درونداد و کمترین نابرابری در شاخص های برونداد بود. تحلیل خوشه ای و تقسیم بندی مناطق به سه سطح؛ برخوردار، نیمه برخوردار و غیر برخوردار نشان می دهد که میان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه تفاوت وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که شاخص فرآیند بیشترین و شاخص درونداد کمترین تاثیر مستقیم بر نابرابری دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه را دارند.

متناسب با یافته های پژوهش توجه جدی برنامه ریزان و سیاست گذاران بر متغیرهای تاثیرگذار درونداد، فرایند و برونداد جهت کاهش نابرابری ها لازم و ضروری است.