ضرورت درس کارآفرینی در دوره کارشناسی آموزش ابتدایی مبتنی بر ویژگی های ذهنی-روانی کارآفرینان آموزشی

ما در دوره‌ای از مشکلات بی‌سابقه‌ی اجتماعی، اقتصادی، فناوری و زیست محیطی زندگی می‌کنیم و نیاز به بهبود و تغییر شرایط در مقیاس جهانی داریم. از آنجا که آموزش و پرورش به عنوان یک عنصر اساسی در روند توسعه و پیشرفت ملی مورد پذیرش است، می‌تواند نقش مهمی از طریق معلمان در موفقیت سیستم آموزشی برای ایجاد یک تحول مثبت در جامعه داشته باشد. در حال حاضر سیستم‌های آموزشی کنونی اساسآ مبتنی بر هوش کلامی-زبانی، ریاضی-منطقی می‌باشد که به عنوان IQ یا ضریب هوشی تعریف می‌شوند و در نتیجه بیشتر بر عملکردهای چپ مغز تمرکز می‌کند که توجه یک جانبه به آن پتانسیل‌های کارآفرینی افراد از جمله خلاقیت، ریسک‌پذیری، تفکر انتقادی، کنترل درونی، اعتماد به نفس و غیره را که برای داشتن یک ذهنیت کارآفرینی لازم و ضروری است را کاهش داده یا از بین می‌برد. در این تحقیق ضمن بحث و بررسی در خصوص مفهوم، مبانی و ویژگی‌های کارآفرینی به اختصار، به موضوع ویژگی‌های دانشجویان کارشناسی آموزش ابتدایی و مولفه‌های برنامه درسی به تفضیل پرداخته شد. نتایج مطالعات حاضر حاکی از آن است برای ایجاد رشد اقتصادی و نوآوری در مشاغل  مختلف، افزایش شهروندان شاد و توانا در حل مسایل و موضوعات درازمدت، داشتن سلامت فکری و روحی، درک فرصت‌ها و خلاء‌ها، «درس کارآفرینی» برای دانشجویان رشته آموزش ابتدایی و تجهیز آنان به ویژگی‌ها و صلاحیت‌های کارآفرینی ضرورت دارد. در پایان پیشنهادهایی در جهت ارایه درس کارآفرینی با توجه به ویژگی‌های ذهنی- روانی کارآفرینان آموزشی به عنوان یک واحد اجباری در رشته آموزش ابتدایی ارایه گردید.