نقش رسانه در مهندسی افکار عمومی هنگام وقوع بحران

مهندسی افکار عمومی، در قالب رسانه به منظور رویارویی موثر با بحران و مدیریت بحران نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. تهییج افکار عمومی، نشانگر نگرشهایی است که بخشی از عامه مردم عمیقا به آن پایبندند و نسبت به آن واکنش نشان می دهند؛ این نگرشها در موارد بسیاری به توافقات و اشتراکاتی منجر می شود که سازمانها، گروه ها، دولتها و مردم را  به اقدامات موثر و گسترده ای رهنمون می سازد. رسانه ها سه کارکرد بر افکار عمومی دارند: 1. عرضه اطلاعات مربوط به موضوعات ازطریق پخش اخبار 2. انتقال دامنه وسیعی از پیامها از مقامات حکومتی و سیاستمداران به مردم 3. مورد بحث و بررسی قراردادن موضوعات. سوگیری عمده رسانه برای جهتدهی افکار عمومی زمانی است که جامعه را بحرانی فرا می گیرد. رسانه موفق باید دارای ویژگیهایی باشد تا بتواند با اطلاع رسانی سریع و بموقع و انتقال پیام نقش خود را در مدیریت بحران بخوبی ایفا کند. در الزامات الگوی رسانه ای مهندسی افکار عمومی، باتوجه به نوع بحران و ویژگیهای روانشناختی و جامعه شناختی مخاطبین، نوع و میزان درگیری آنها با بحران، از ابزار و روش های رسانه ای متفاوتی استفاده می شود و برای هر بحرانی برنامه ای خاص ارایه می شود. مطالب ارایه شده در این مقاله درباره نقش رسانه ها در مهندسی افکار عمومی مبتنی بر نظریه های روانشناسی فردی و اجتماعی است که هم به اختیار و تمایلات درونی افراد و هم به عوامل اجتماعی و هم عامل برنامه ریزی در مهندسی افکار عمومی اهمیت می دهد و منطبق با باورهای مذهبی و ملی مردم کشور است.