روابط ساختاری عملکرد سازمانی در حوزه طرد و بریدگی اجتماعی، با میانجی گری راهبردهای مقابله و سکوت سازمانی در مدیران شهرداری تهران

هدف پژوهش حاضر روابط ساختاری عملکرد سازمانی و حوزه اول طرح واره ناسازگار اولیه، سکوت سازمانی و راهبرد مقابله-ای اجتناب در مدیران شهرداری تهران بود. طرح پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه مدیران شهرداری تهران که در سال 1398 مشغول به کار در شهردای بودند. حجم گروه نمونه 302 نفر بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسش نامه های طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ فرم کوتاه (SQ-SF)، پرسش نامه عملکرد سازمانی هرسی و گلداسمیت (2003)، پرسش نامه سکوت سازمانی ونداین و همکاران (2003) و مقیاس اجتناب یانگ تکمیل گردید. سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی و مدل یابی معادلات ساختای با نرم افزار 22SPSS و نرم افزار Lisrel 8.80مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ارزیابی مدل فرضی پژوهش با استفاده از شاخص های برازندگی نشان داد که مدل فرضی با مدل اندازه گیری، برازش دارد 96/0CFI=،93/0 GFI، 068/0 RMSEA=). نتایج نشان داد که حوزه اول طرح واره های ناسازگار اولیه به صورت غیر مستقیم از طریق سکوت سازمانی بر عملکرد سازمانی تاثیر دارد. هم چنین نتایج نشان داد که اجتناب رابطه مستقیم با طرح واره ناسازگار دارد. می توان براساس یافته های پژوهش، نتیجه گرفت که سکوت سازمانی در رابطه بین حوزه اول طرح واره های ناسازگار اولیه و عملکرد سازمانی نقش واسطه ای دارد. بنابراین می توان گفت که عملکرد سازمانی مفهومی پیچیده است و برای تقویت و بهبود آن باید متغیرهای واسطه ای بیشتری مورد توجه قرار بگیرد.