بررسی اثر اصلاح جیره غذایی بر وضعیت التهاب پوست زخم دار موش های آزمایشگاهی نژاد C57BL/6

تامین کامل نیازهای غذایی موش نژاد C57BL/6 نقش مهمی در جلوگیری از بروز سندروم التهاب پوست زخم دار ایفا می کند.

بررسی وضعیت التهاب پوست زخم دار در کلنی موش های نژاد C57BL/6 و اقدام برای کاهش آن از طریق اصلاح جیره غذایی بود.

روش‎کار:

طی دوره دو ساله، کلنی موش های نژاد C57BL/6 یک مرکز پرورش از نظر وجود این سندروم تحت بررسی قرار گرفتند. در سال اول، حیوانات از غذای فشرده موش های غیر همخون و در سال دوم از جیره اصلاح شده بر اساس نیاز های غذایی این موش همخون استفاده کردند.

در سال اول میانگین تعداد نوزادان متولد شده در هر زایمان موش های ماده، 3 سر و در سال دوم 6 سر بود. میزان تلفات نوزادان در سال اول 75 درصد و در سال دوم صفر بود. تعداد کل موش ‍ های باقیمانده در کلنی، در سال اول 220 سر و در سال دوم به 1100 سر افزایش پیدا کرد. از نظر علایم، در سال اول 40 درصد موش های بالغ به این سندروم مبتلا شدند. موریختگی ها بیشتر در پشت گردن و پشت بدن بود و شدت علایم از ملایم تا شدید مشاهده گردید. تلفات حتی در موارد شدید مشاهده نشد و بهبودی آن ها خود به خودی ولی بسیار کند بود. در کالبدگشایی، علایم بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل و نیز بزرگی طحال و کبد مشاهده شد. در آزمایشات هیستوپاتولوژی زخم های پوستی، تجمع سلول های التهابی و اسفنجی شدن سلول های شاخی مشاهده گردید. در نمونه های غدد لنفاوی، طحال و کبد، تغییرات پاتولوژیکی از تجمع سلول های التهابی تا نکروز مشاهده شد. در سال دوم، تعداد مبتلایان کاهش چشمگیری داشته و به 2 درصد رسید. شدت علایم خفیف و روند بهبود یافتگی آن ها سریع تر از سال قبل بود.

نتیجه گیری نهایی:

با تامین کامل نیازهای غذایی موش آزمایشگاهی نژاد C57BL/6 می توان به میزان قابل توجهی از بروز سندروم التهاب پوست زخم دار جلوگیری کرد.