بررسی اثرات ضد میکروبی اسانس های گیاهی دارچین، زنیان، آویشن باغی و فرمالدهید بر باکتری سالمونلا انتریتیدیس

امروزه یافتن بی خطرترین نگهدارنده برای حفظ خوراک طیور از آلودگی به سالمونلا حایز اهمیت بهداشتی و اقتصادی فراوانی است. سالمونلا انتریکا تحت گونه انتریکا سرووار انتریتیدیس عامل بیماری مشترک سالمونلوز در طیور می باشد که از طریق خوراک به پرنده منتقل می شود.

این مطالعه بررسی اثر ضد میکروبی اسانس دارچین، زنیان و آویشن باغی علیه باکتری سالمونلا انتریتیدیس و مقایسه آن با فرمالدهید بود.

روش‎کار:

در مطالعه حاضر حداقل غلظت مهار کننده رشد (MIC)  Minimum inhibition concentrationو حداقل غلظت کشنده باکتری (MBC) Minimum bactericidal concentration اسانس های دارچین، زنیان و آویشن باغی بر باکتری سالمونلا آنتریتیدیس و نیز تاثیر غلظت های مختلف اسانس ها بر منحنی رشد باکتری مورد ارزیابی قرار گرفت.

در مطالعه حاضر، MIC اسانس های زنیان، آویشن، دارچین و فرمالدهید برای باکتری سالمونلا انتریتیدیس، به ترتیب 500، 700، 500 و 70 میکرولیتر در لیتر و MBC آن ها برابر 700، 900، 1000 و 200 میکرولیتر در لیتر بدست آمد. بررسی منحنی های رشد نیز نشان داد که همه تیمارها فاز تاخیری رشد را افزایش دادند. روند افزایشی تعداد باکتری نیز در غلظت های مختلف زنیان کندتر از گروه کنترل بود. اما این اختلاف در سایر تیمارها فقط در غلظت های 1 و 2 MIC مشاهده شد (05/0>p).

نتیجه گیری نهایی:

نتایج نشان دادند که اسانس های زنیان با غلظت کمتر و آویشن باغی و دارچین با غلظت های بیشتر می توانند به عنوان جایگزین بخشی از فرمالین و یا تکمیل کننده اثر آن در ضدعفونی خوراک استفاده شوند.