تعدیل قند خون و پروفایل های چربی توسط مشتقات باز شیف E))-3-(H1-ایمیدازول-4-ایل)-2-((2-اکسیندولین-3-ایلیدین) آمینو)پروپانوییک اسید در رت های دیابتی شده نوع دو با استرپتوزوتوسین

دیابت نوعی بیماری متابولیکی است که در سوخت و ساز قندها و چربی های بدن اختلال ایجاد می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر مشتقات باز شیف ایساتین بر میزان گلوکز و چربی خون در رت های دیابتی شده نوع دو با استرپتوزوتوسین بود.  

داروها (انسولین، گلی بن کلامید، باز شیف I و باز شیف II) به صورت داخل صفاقی، به مدت 14 روز تزریق شد. پس از 14 روز، از همه گروه ها نمونه خونی تهیه و میزان گلوکز و پروفایهای چربی خون اندازه گیری شد. 

تزریق استرپتوزتوسین باعث افزایش معنی دار قند، تری گلیسرید، کلسترول و LDL  خون، اما کاهش معنی دار HDL خون نسبت به گروه کنترل شد. همچنین، تزریق انسولین، گلی بن کلامید، باز شیف I و دوزهای مختلف باز شیف II  (به مدت 14 روز) در گروه دیابتی باعث کاهش معنی دار قند، تری گلیسرید، کلسترول و LDL  خون، ولی افزایش معنی دار HDL خون نسبت به گروه شاهد دیابتی شد. تزریق کمترین دوز باز شیف II (mg/kg 25) به همراه گلی بن کلامید (mg/kg 5) باعث کاهش معنی دار قند خون نسبت به گروه کنترل یا گلی بن کلامید شد، اما اثر معنی داری در سطح تری گلیسرید، کلسترول، HDL و LDL  خون نسبت به گروه کنترل، انسولین یا گلی بن کلامید مشاهده نشد.

این نتایج نشان می دهد که مشتقات بازشیف E))-3-(H1-ایمیدازول-4-ایل)-2-((2-اکسیندولین-3-ایلیدین) آمینو)پروپانوییک اسید  ممکن است در درمان دیابت موثر باشد. تاثیر باز شیف I  و باز شیف II  احتمالا به دلیل وجود حلقه ایساتین و یا ایمیدازول و خواص آنتی اکسیدانی آنها است.