بررسی عملکرد ارقام گندم با عادت های رشدی متفاوت در دو تاریخ کاشت به منظور تعیین عادت رشدی مناسب برای مناطق سردسیر دیم

این بررسی بر روی عملکرد 9 رقم و لاین گندم نان از سه عادت رشدی متفاوت (بهاره، بینابین و زمستانه) در دو تاریخ کاشت (کشت زود در اوایل مهر و کشت دیر در اواسط آبان ماه) و طی سه سال زراعی متوالی (77-1374) در منطقه سردسیر دیم مراغه (با متوسط بارندگی 365 میلی متر و ارتفاع 1720 متر از سطح دریا به طول جغرافیایی 46 درجه و 30 ثانیه شرقی و عرض 37 درجه و 15 دقیقه شمالی) در شمال غربی ایران انجام شد. آزمایش در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. کرت های اصلی به تاریخ های کاشت و کرت های فرعی به ارقام اختصاص داده شدند و عملکرد دانه ارقام و لاین های آزمایشی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که اثر تاریخ کاشت و رقم در سطح 1% و اثرات متقابل تاریخ کاشت × رقم در سطح 5% بر روی عملکرد معنی دار بودند. مقایسه های گروهی نشان داد که در طول اجرای آزمایش (77-1374)، متوسط عملکرد ارقام با عادت رشدی زمستانه بیشتر از عملکرد ارقام و لاین های دارای عادت رشدی بهاره و بینابین بود و از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود داشت (در سطح 1%). مطابق نتایج به دست آمده از این بررسی، در مناطق سردسیر دیم شمال غربی ایران، کشت ارقام و لاین های گندم نان با عادت رشدی زمستانه توصیه می گردد و خط مشی اصلاح گندم در این مناطق در وهله اول باید مبتنی بر تولید و ایجاد ارقام و لاین های زمستانه باشد.