تحلیل و مدل سازی عملکرد دیگ بخار بازیافت حرارت با استفاده از سوخت های نوین (زیست توده) با رویکرد کاهش آلاینده ها

در کار حاضر، عملکرد دیگ بخار بازیاب حرارت سه فشاره با گرمایش مجدد ازنظر توان سیکل، بازده و میزان آلایندگی آن در شرایط استفاده از سوخت گازی حاصل از زیست توده توسط عوامل اکسیداسیون اکسیژن، عامل هوا و همچنین بخار، به عنوان سوخت سیکل ترکیبی، بررسی شده اند. علاوه بر این، در شرایط استفاده از این سوخت پارامترهای طراحی آن، نظیر دمای پینچ فشاربالا تا فشارپایین، میزان بخار تولیدشده و فشار بخار مراحل فشاربالا تا فشارپایین دیگ بخار بازیاب و اختلاف دماهای بخار مافوق گرم تولیدشده با جریان گاز، با هدف کسب بیشینه توان و بازده سیکل، با استفاده از الگوریتم ژنتیک، بهینه سازی شده اند. مطابق نتایج، میزان توان و بازده بیشینه سیکل در استفاده از گاز تولیدی از زیست توده توسط عامل بخار نسبت به عامل اکسیژن، به طور میانگین، 117 مگاوات و 24/3% افزایش را نشان می دهد. اما، میزان NOx موجود در گازهای حاصل از احتراق گاز تولیدی از زیست توده توسط عامل اکسیژن نسبت به عامل بخار 790 گرم بر ثانیه کاهش می یابد. درانتها نیز، مقایسه ای میان سوخت مشتق زباله و گاز طبیعی، ازنظر توان، بازده سیکل و میزان آلایندگی، صورت گرفته است.