ارزیابی رفتار محیط زیستی گردشگران منطقه حفاظت شده میانکاله بهشهر

برخی از مشکلات محیط زیستی هر منظقه ای متاثر از رفتارهای گردشگران می باشد و برای رفع این مشکلات نیاز است عوامل تاثیرگذار بر رفتار محیط زیستی شناسایی شوند. در این راستا تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین متغیرهای دانش، نگرش و درک با متغیر رفتار محیط زیستی در منطقه گردشگری میانکاله بهشهر پرداخته است. روش پژوهش پیمایشی بوده و ابزار جمع آوری اطلاعات بصورت پرسشنامه می باشد. سوالات پرسشنامه بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت طراحی شده اند و که پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شد. جامعه آماری منطقه میانکاله شامل 340 نفر بازدیدکننده بوده است که با استفاده از فرمول کوکران ، حجم نمونه 181 نفر تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Smart-PLS و SPSS صورت گرفت. یافته های حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که بین متغیرهای مستقل دانش، نگرش و درک با متغیر وابسته رفتار محیط زیستی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. متغیر درک با ضریب مسیر 814/0 بر رفتار محیط زیستی بیشترین تاثیر مستقیم را داشته و ضریب مسیر دو متغیر نگرش و دانش به ترتیب 329/0 و 467/0 بدست آمد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین دانش، نگرش و درک محیط زیستی با رفتار محیط زیستی همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد که در بین سه متغیر مورد بررسی درک با ضریب همبستگی 455/0 بیشترین همبستگی را با رفتار محیط زیستی دارا می باشد. ضریب همبستگی برای دو متغیر دانش و نگرش به ترتیب 209/0 و 237/0 گزارش شده است. در یک نتیجه کلی می توان گفت متغیرهای بررسی شده، رفتارهای مسوولانه محیط زیستی را تقویت می کنند و مسئولیت در قبال محیط زیست را ترویج می دهند.