بررسی میزان اثربخشی آموزش های فنی و حرفه ای در اشتغال نیروهای آموزش دیده استان گلستان

هدف پژوهش حاضر، شناسایی میزان اثربخشی آموزش‌های فنی و حرفه‌ای در اشتغال آموزش دیدگان استان گلستان مبتنی بر دیدگاه‌های آنان بوده است. بدین منظور، پرسشنامه‌ در بین 230 آموزش‌دیده شاغل و 538 آموزش دیده جویای کار که طی سال‌های 80 تا پایان 83 آموزش فنی فراگرفته بودند در سطح استان گلستان به اجرا درآوردند. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرانباح در نمونه آماری شاغلین 813/0 و در نمونه آماری جویندگان کار780/0 به دست آمد. پس از تعیین سهم هر شهرستان در هر گروه با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای و در نهایت با روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه‌ها مشخص و اطلاعات جمع‌آوری شد که مهم‌ترین عوامل موثر بر اشتغال آموزش دیدگان مراکزفنی و حرفه‌ای با استفاده از آزمون رگرسیون چند متغیره به ترتیب اهمیت: رتبه اول به تاثیر آموزش حین کار بر تداوم اشتغال، رتبه دوم به تاثیر درجه و میزان مهارت فراگرفته در دوره آموزشی بر کاریابی و رتبه سوم تاثیر تاثیر آموزش‌ها بر عملکرد شغلی در محیط کار اختصاص داشته است. همچنین، بر اساس نتایج رگرسیون چند متغیره، مهم‌ترین عوامل موثر بر اشتغال به کار آموزش‌دیدگان مراکز فنی و حرفه‌ای جوینده کار در استان گلستان به ترتیب شامل: گویه‌های بی‌ارتباط دانش نظریه ارایه شده در دوره آموزشی با نیاز بازارکار، نداشتن تجربه علمی کافی در طی دوران آموزشی و عدم تناسب رشته تحصیلی با رشته‌ای که در دوره آموزش فنی و حرفه‌ای گذرانده‌اند.