طرحواره های ناسازگار اولیه و تنش شغلی؛ نقش واسطه ای سه گانه سیاه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه وتنش شغلی با نقش واسطه ای سه گانه سیاه انجام شد. طرح پژوهش، همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه پرستاران بخش های ICU و روانپزشکی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تبریز بود (850=N)، که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای از بین 12 بیمارستان دولتی در شهر تبریز بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 280 نفر انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های طرحواره یانگ (فرم کوتاه) (1990)، مقیاس شخصیت تاریک جانسون و همکاران (2012)، و استرس شغلی فرنچ و کاپلان (2003) جمع آوری شد. مقدار ضریب مسیر بدست آمده برای ارتباط بین متغیر سه گانه سیاه با تنش شغلی برابر با (89/0) و برای متغیر طرحواره ناسازگار اولیه با تنش شغلی برابر با (37/0) است ومقدار سطح معناداری بدست آمده برای این ضرایب کمتر از مقداری خطای مورد نظر (05/0) است پس بین سه گانه سیاه و طرحواره ناسازگار اولیه با تنش شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین با توجه به اینکه میزان بدست آمده بالاتر از 96/1 می باشد، نقش واسطه‌ای سه گانه سیاه در رابطه بین طرحواره ناسازگاری اولیه و تنش شغلی تایید می‌شود.