تعیین محدوده آسایش حرارتی در فضای باز دبستان های دخترانه شهر اصفهان

فضای باز مدارس ازجمله فضاهای مهم آن ها و محل فعالیت هایی چون بازی و آموزش است و دانش آموزان مهارت های مهم تحصیلی، محیطی، و اجتماعی را در آن می آموزند، بنابراین باید تابع مشخصاتی خاص و پاسخ گوی همه نیازهای دانش آموزان باشد. اینکه آسایش حرارتی از اساسی ترین نیاز دانش آموزان برای حضور در حیاط مدارس است، تامین آن را و ضروری می نمایاند. تعیین محدوده آسایش حرارتی امری پیچیده و در فضاهای مشابه، بسته به تنوع افراد، تجربیات، انتظارات، فرهنگ، سن، و جنسیت آن ها، متفاوت است. در پژوهش حاضر سعی گردیده تا محدوده آسایش حرارتی و دمای خنثی در فضای باز مدارس پایه ابتدایی دخترانه شهر اصفهان ارزیابی گردد. به این منظور، ابتدا با توجه به پهنه بندی اقلیمی شهر اصفهان که شامل سه منطقه گرم و خشک نایین، منطقه معتدل و خشک میمه، و نیمه سرد سمت شهرضا می شود، سه دبستان دخترانه، هریک در یکی از این مناطق، برای مطالعات میدانی انتخاب گردیدند و سپس متغیرهای اقلیمی دما، رطوبت، سرعت باد با دستگاه دیتالاگر دما و رطوبت و بادسنج جمع آوری شدند و به طور هم زمان 500 دانش آموز در حیاط این مدارس پرسش نامه ای را در این خصوص تکمیل کردند. در مرحله دوم، به کمک نرم افزار ریمن شاخص حرارتی دمای معادل فیزیولوژیک تعیین و با استفاده از نرم افزار آماری و نمودار رگرسیون خطی، محدوده آسایش حرارتی و دمای خنثی برای فضای باز مورد استفاده دختران 7 تا 13ساله شهر اصفهان تعیین گشت. بر اساس نتایج دمای خنثی °C17٫4 و محدوده آسایش حرارتی بر مبنای دمای معادل فیزیولوژیک °C13٫6-32 تعیین شد که با استانداردهای اشری و ایزو 7730 و حتی مطالعات پیشین آسایش حرارتی در شهر اصفهان تفاوت دارد و این اهمیت مطالعه بیشتر در مورد آسایش حرارتی گروه های سنی و جنسیتی متفاوت در شهرهای مختلف ایران را می رساند. دمای خنثی حاکی از سازگاری بیشتر جمعیت مورد مطالعه با شرایط سرد است.