بررسی مردم نگارانه فرهنگ کافه نشینی در کافه های خیابان سمیه تهران

شناخت معانی که افراد به رفتارها و کنش های خود می دهند و بر اساس آن الگوهای رفتاری خاصی را می سازند همواره مورد توجه جامعه شناسی و محققان حوزه مردم نگاری بوده است. شهری شدن روزافزون تغییر و تحولاتی را در سبک زندگی انسان ایرانی پدید آورده است و این سوال را به ذهن متبادر می کند که حیات شهری مدرن چگونه روابط انسان ها و زندگی روزانه آنها را دست خوش تغییر و تحول می کند؛ از این رو توجه به زندگی روزمره مهم است. یکی از این تغییرات گونه ای از زیست اجتماعی با عنوان فرهنگ کافه نشینی است. در این پژوهش  کافه نشینی به عنوان گونه ای از زیست اجتماعی با روش مردم نگارانه بررسی شد. میدان اجتماعی پژوهش کافه های موجود در خیابان سمیه تهران بود. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات و داده های مورد نیاز از تکنیک مشاهده و مصاحبه استفاده شده و مصاحبه ها از نوع نمونه گیری هدفمند بود که با 15 نفر صورت گرفت. بعد از انجام مصاحبه ها با 15 نفر داده ها به اشباع رسید و برای اطمینان بیشتر، با یک نفر دیگر نیز مصاحبه صورت گرفت(صاحب یک کافه) که در این مصاحبه نیز داده جدیدی ارایه نشد. داده های گردآوری شده با رویکرد تحلیل تماتیک بروان و کلارک تحلیل شدند و تم هایی با عناوین« حضور در فضای متمایز، هنجار شکنی و تعلیق فرهنگ رسمی، سبک زندگی مدرن» به دست آمد که در تحلیل فرهنگ کافه نشینی به عنوان سبکی از زیست اجتماعی بررسی قرار شدند.