سنجش عدالت فضایی در شاخص شهر دوستدار سالمند تهران

شهر دوستدار سالمند رویکرد مورد توجه سازمان بهداشت جهانی و عدالت فضایی مبحثی است که در میان برنامه ریزان و مدیران شهری اهمیت دارد.

اطلاعات مورد نیاز برای این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1397 با نمونه ای 770 نفری از سالمندان شهر تهران و به روش نمونه گیری  چندمرحله ای به دست آمد. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد سازمان بهداشت جهانی گردآوری و به منظور سنجش پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نابرابری فضایی با استفاده از روش اولویت بندی بر اساس شباهت به راه حل ایده آل و با استفاده از نسخه 22 نرم افزارSPSS ، محاسبه وتحلیل شد.

نتایج نشان داد شاخص شهر تهران در شاخص شهر دوستدار سالمند نمره 07/2 را از حداکثر نمره 4 کسب نموده و در میان زیرشاخص های این مفهوم نیز شاخص فضاهای باز و ساختمان ها بیشترین میانگین (نمره 33/2) و شاخص مسکن کمترین میانگین (نمره 31/1) را داشته اند. بر اساس رتبه بندی تاپسیس، منطقه لویزان با میانگین 13/2 به عنوان سالمند دوست ترین و منطقه مهرآباد با میانگین نمره 90/1 به عنوان نامناسب ترین منطقه شهری برای زندگی از دیدگاه سالمندان شناخته شد.

با توجه به نتایح به دست آمده می توان نابرابری فضایی در شاخص های مختلف شهر دوستدار سالمند در مناطق مختلف تهران را مشاهده نمود. از این روی توجه به توزیع فضایی ویژگی های شهری سازگار با زندگی سالمندی به ویژه در مناطق جنوبی شهر تهران ضرورت دارد.