مقایسه اثر سه شیوه ی تمرینات ورزشی متفاوت بر نشانگرهای ترکیب بدن، مقاومت به انسولین و پروفایل لیپیدی زنان سالمند

پیری و چاقی مرتبط با آن عامل کلیدی در علت و پیشرفت برخی از بیماری مزمن به شمار می رود. اکثر اطلاعات منتشر شده نشان می دهد که تمرینات ورزشی منظم باعث بهبود نشانگرهای سلامتی در افراد مسن شده و از اثربخشی قابل توجهی در مقابله با روند پیری و بیماری های مرتبط با آن برخوردار است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین مقایسه مقایسه اثر سه شیوه ی تمرینات ورزشی متفاوت بر نشانگرهای ترکیب بدن، مقاومت به انسولین و پروفایل لیپیدی زنان سالمند چاق  انجام گرفت.

48 زن سالمند چاق با BMI برابر و بالاتر از 30 به طور داوطلبانه و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه کنترل (12 نفر، سن: 84/4±24/62)، استقامتی (12 نفر، سن: 62/4±51/60)، مقاومتی (12 نفر، سن: 83/3±91/58) و ترکیبی (12 نفر، سن: 05/5±77/60) قرار گرفتند. قبل و پس از هشت هفته از انجام تمرینات، شاخص های ترکیب بدن و نمونه خونی تمامی آزمودنی ها مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های تی همبسته و تحلیل واریانس یک طرفه و توسط نرم افزار SPSS (نسخه 24) در سطح معنی داری 05/0 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که هر سه روش تمرینی باعث بهبود معنادار شاخص های ترکیب بدنی (وزن، درصد چربی بدن، دور کمر)، نیمرخ لیپیدی (کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL-C، HDL-C) و مقاومت به انسولین (HOMA-IR) در مقایسه با گروه کنترل در زنان چاق سالمند می شود (05/0>P). بعلاوه مقایسه روش های تمرینی بیانگر این بود که تفاوت معناداری در شاخص وزن و درصد چربی بدن در بین گروه ترکیبی با دو شیوه دیگر تمرینی و بین گروه ترکیبی با گروه مقاومتی در شاخص BMI وجود دارد که بیانگر کاهش بیشتر این نشانگرها در این روش تمرینی می باشد (05/0>P). با این حال، مقایسه سایر نشانگرها در بین گروه های تمرینی معنادار نبود (05/0<P).

با توجه به یافته ی مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت که مستقل از بهبود بیشتر تغییرات وزن و درصد چربی بدن در گروه تمرینات ترکیبی، انجام هر سه روش تمرینات ورزشی می تواند باعث بهبود و کاهش عوامل خطرزای بیماریهای مزمن در زنان چاق سالمند باشد.