کاربرد الگوریتم های ریاضی پیشرفته در یکپارچه سازی فرآیند طراحی معماری

هدف اصلی پژوهش بررسی ظرفیت و کاربرد الگوریتم های پیشرفته ریاضی در بازتعریف و یکپارچه سازی فرآیند طراحی معماری خلاق است. روش-های نوین طراحی بیش از هر زمان دیگر بر اهمیت پایداری، بهینه سازی چندهدفه، انرژی رایانشی، فرم‎یابی اقلیمی، واقعیت مجازی، اینترنت اشیاء و کاربرد ابرداده‎ها تاکید دارند؛ الگویی که بر اساس نظریه معماری سرآمد، برای تعریف معماری آینده ضروری است. بر اساس روش شناسی پژوهش، برای تحلیل میزان تاثیر این الگوریتم ها، نمونه ای با حجم پنجاه عضو انتخاب شده تا کارایی الگوریتم ژنتیک بررسی شود. بر اساس نتایج به دست آمده از طریق رگرسیون خطی و ضریب همبستگی اسپیرمن، میزان کارایی الگوریتم ژنتیک به دلیل رفتار کاملا پیش بینی ناپذیر در مواجه با موضوعات مختلف از اعتبار کافی برخوردار نیست؛ اما مطابق با بررسی انجام گرفته در رگرسیون لجستیک، میزان رضایت مندی از نتیجه کاربرد الگوریتم ژنتیک بسیار بالا معادل 76% ارزیابی شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که الگوریتم های پیشرفته ریاضی مانند الگوریتم ژنتیک، توانایی اکتشاف و آفرینشگری خلاقانه در فرآیند طراحی معماری را تقویت می کنند، هرچند ممکن است که نتایج نهایی با خواسته های اولیه فاصله داشته باشد. از این رو در طراحی معماری با کمک هوش مصنوعی قوی، یادگیری عمیق ماشینی و در ترکیب با الگوریتم های ریاضی پیشرفته، نتایج مناسب تر و بهینه ارایه می شود.