ارزیابی روش های فاصله ای برآورد تراکم گونه Astragalus albispinus Sirj & Bornm در شدت تراکم های مختلف با انواع الگوهای پراکنش

روش های کمی تجزیه و تحلیل پوشش گیاهی، اساس توصیف و تحلیل جوامع گیاهی بشمار می روند و تراکم به عنوان یکی از مشخصه های اصلی برای ارزیابی عملکرد اکوسیستم های مرتعی (اثرات کوتاه و بلندمدت) و تصمیم گیری های مدیریتی نقش مهمی را ایفا می کند. بدین منظور کارایی روش های فاصله ای تراکم گیاهی در شدت تراکم های مختلف با انواع الگوهای پراکنش با کاربرد جمعیت شبیه سازی شده بر پایه تراکم واقعی (روش شاهد) گونه Astragalus albispinus Sirj & Bornm، در منطقه نیمه خشک مراتع مرجن، استان چهارمحال و بختیاری مورد مطالعه قرار گرفت. طرح های شبیه‎سازی در هشت محدوده 40 ×100 متری در سه شدت تراکم با سه الگوی پراکنش طراحی شد. صحت و دقت پیش بینی هفت روش فاصله ای تراکم گیاهی با مقایسه مقادیر پیش بینی این روش ها با روش شاهد و استفاده از شاخص خطای نقطه ایده آل مورد بررسی قرار گرفتند. به طور کلی نتایج نشان داد که روش زاویه منظم در الگوی پراکنش یکنواخت در شدت تراکم پایین، روش یک چهارم نقطه مرکزی در الگوی پراکنش تصادفی در شدت تراکم پایین و روش نزدیک ترین به سومین فرد در سایر انواع الگوهای پراکنش و شدت تراکم های مختلف، بهترین روش های برآورد فاصله ای تراکم برای گونه گیاهی A. albispinus هستند. به طور کلی در انتخاب مناسب ترین روش فاصله ای برآورد تراکم، نوع الگوی پراکنش و در برخی موارد شدت تراکم گونه های گیاهی باید درنظر گرفته شود که بتوان به یک برآورد بدون اریب از تراکم جمعیت گیاهی دست یافت، بر این اساس می توان رویشگاه های مختلف این گونه گیاهی را از نظر مدیریت و بهره برداری مورد پایش و ارزیابی قرار داد.