کاربرد سنجه های اکولوژی سیمای سرزمین در تحلیل و کمی سازی پوشش زمین در اکوسیستم های جنگلی (منطقه مطالعاتی: زیرحوزه دادآباد شهرستان خرم آباد)

وجود کاربری های ناسازگار مهم ترین تهدیدات برای اکوسیستم های جنگلی و بخصوص تنوع‎زیستی آن ها به شمار می رود. هدف این تحقیق ارزیابی تخریب سیمای سرزمین در منطقه جنگلی دادآباد شهرستان خرم آباد است. بدین منظور، برای کمی نمودن سنجه های سیمای سرزمین از نقشه های کاربری/ پوشش زمین منطقه جنگلی دادآباد شهرستان خرم‎آباد استفاده شد که برای تهیه آن ابتدا تصاویر ماهواره ای لندست (1367، 1382 و 1397) را پیش پردازش نموده و سپس طبقه بندی با روش نظارت شده حداکثر احتمال در محیط نرم افزار Terrset 18.31 انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین میزان تبدیل کاربری را، جنگل داشته است. به طوری که سطح جنگل در منطقه مطالعاتی که به عنوان پوشش گیاهی طبیعی آن به شمار می رود از 28/36 درصد (91/5429 هکتار) در سال 1367 به سطح 87/32 درصد (95/4918 هکتار) در سال 1397 کاهش یافته است. براساس سنجه تعداد لکه، روند افزایش مناطق با کاربری کشاورزی طی دوره اول تا دوره سوم مطالعه بسیار سریع بوده و حدود 5/1 برابر شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که بیشترین تخریب و تغییر کاربری /پوشش زمین منطقه در طبقه جنگل رخ داده است. دسترسی به اراضی ملی جنگلی و مراتع و از طرف دیگر نزدیکی به رودخانه خرم رود منجر به توسعه کشاورزی غیر تولیدی شده و متعاقبا با کاهش ظرفیت تولید در این اراضی، خاک برهنه زمین باگذشت سال ها افزایش یافته و چنین تغییراتی غالبا نتیجه مداخله انسان است، این مورد علاوه بر اثرات منفی بر محیط زیست، باعث افزایش خسارت ناشی از بلایای طبیعی نیز خواهد شد. ازاین رو لزوم برنامه ریزی و اجرای برنامه های بازسازی اراضی و حمایت از اکوسیستم منطقه تاکید می گردد