سنجش و ارزیابی خطر آلودگی آب و رسوبات ساحلی در مصب خورهای شهر بندرعباس

امروزه یکی از مشکلاتی که اکولوژی ساحلی را تهدید می ‏کند، ورود پساب های شهری از طریق خورها به دریا است. تخلیه پساب ها به خورهای چهارگانه بندرعباس، سبب آلودگی سواحل خلیج ‏فارس می ‏شود که برای تدوین راهبردهای مدیریت در کاهش ریسک خطر آلودگی، پایش آلاینده ها در اولویت است. به این منظور و برای دستیابی به این رهیافت، پژوهش حاضر پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب و فلزات سنگین در رسوبات خورهای چهارگانه بندرعباس شامل خور سورو، گورسوزان، شیلات و نخل ناخدا را طی چهار فصل در سال 1398 پایش کرده و با شاخص های آلودگی ارزیابی کرد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد غلظت DO، BOD، COD، TSS، Cd، Zn، NO3، PO4، دترجنت و چربی ها در چهار خور بندرعباس، بیشتر از حد استاندارد محیط زیست بود. اختلاف توزیع زمانی و مکانی آلاینده های کیفی آب در سطح 95 درصد معنادار بود و بیشینه آن در خور گورسوزان و از لحاظ زمانی نیز به ‏ترتیب در تابستان، بهار، پاییز و زمستان بود. الگوی متوسط غلظت فلزات سنگین در رسوبات Zn>Cu>Pb>Cd بود که به ‏ترتیب میانگین غلظت آنها 20/103، 55/52، 95/19 و 611/0 میلی ‏گرم در کیلوگرم اندازه ‏گیری شد. بیشینه غلظت فلزات سنگین در خور گورسوزان بود و ارزیابی آلودگی فلزات سنگین در رسوبات با شاخص های Igeo، CF، mdc و PLI نشان داد کادمیوم، مس و سرب در چهار خور بندرعباس، در طبقه آلودگی متوسط تا شدید قرار دارند. غلظت زیاد فلزات سنگین بیانگر تاثیر فعالیت های انسانی شامل تخلیه پساب های شهری به کانال خور است. نتایج پایش کیفی نشان ‏دهنده شدت زیاد آلودگی در ساحل بندرعباس است که اکوسیستم آبزیان را با خطر انقراض تهدید می کند.