بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر اصلاح طرحواره در بهبود سلامت روانی فردی و اجتماعی مادران دارای مشکل فرزندپروری

چکیده

با توجه به اهمیت نقش مادر در خانواده، شناسایی طرحواره های ناسازگار اولیه آن ها می تواند به ما کمک کند تا مشکلاتی که منجر به روش های تربیتی ناسالم می شود را شناسایی کرده و با آموزش های لازم در جهت بهبود آن ها، اقدامات لازم را انجام دهیم. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر طرحواره در بهبود سلامت روان مادران دارای مشکل فرزندپروری انجام گردیده است.

در این پژوهش از روش شبه آزمایشی (پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل) استفاده شده است. جامعه ی آماری عبارت است از، کلیه ی مادرانی که با مشکل فرزندپروری در دو سال اخیر به مرکز پیشگیری از آسیب های اجتماعی مراجعه کرده اند. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع  غیر تصادفی بود. در این پژوهش 100 نفر از مادران مراجعه کننده به مرکز پیشگیری از آسیب های اجتماعی، از طریق روش غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه ی سلامت عمومی (GHQ)، به عنوان پیش آزمون روی آنها اجرا گردید. سپس 24 نفر از کسانی که کمترین نمره را به دست آورده اند به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش، آموزش اصلاح طرحواره را در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کرد، در حالیکه گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و نتایج دو گروه با هم مقایسه شد.

برای آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در هر دو متغیر سلامت روانی فردی و سلامت روانی اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد(001/0 > p). بنابراین فرضیه های 1 و 2  در این پژوهش تایید می شوند. به عبارت دیگر، مقایسه میانگین های دو متغیر، در پس آزمون گروه های آزمایش و گواه نشان می دهد. گروه مادرانی که آموزش گروهی مبتنی بر اصلاح طرحواره  داشته اند در پس آزمون،  سلامت روانی فردی و اجتماعی بهتری داشته اند. یافته ها نشان داد که با 95 درصد اطمینان می توان گفت آموزش اصلاح طرحواره بر افزایش سلامت روانی فردی و اجتماعی مادران دارای مشکل فرزندپروری موثر می باشد.