اثر کاربرد سطوح مختلف آهن و آرد سویا بر عملکرد و کیفیت قارچ دکمه ای (Agaricus bisporus) تحت تلقیح با باکتری Pseudomonas putida

القای تشکیل ساختار ته سنجاقی در قارچ دکمه ای Agaricus bisporus، با کاهش دما و غلظت دی اکسید کربن در حضور باکتری های موجود در خاک پوششی از جمله باکتری Pseudomonas putida انجام می شود. فعالیت این باکتری ها با بهبود کیفیت بستر از طریق غنی سازی با مواد آلی با غلظت نیتروژن بالا و عناصر ریزمغذی افزایش یافته که می تواند بر روی عملکرد قارچ دکمه ای نیز تاثیر بگذارند. بنابراین به منظور ارزیابی اثر غنی سازی خاک پوششی با مکمل های آرد سویا و آهن بر عملکرد و کیفیت قارچ خوراکی تحت تلقیح با P. putida، آزمایشی به صورت فاکتوریل با چهار تکرار در کارخانه تولید قارچ باران (دزفول) در سال 1398انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کاربرد آهن در سه سطح (صفر، 250 و 500 میلی گرم در لیتر از منبع کلات آهن)، آرد سویا در سه سطح (صفر، 5/1 و سه درصد وزن تر کمپوست) و تلقیح باکتریایی در دو سطح (عدم تلقیح و تلقیح با P. putida) بود. نتایج نشان داد حداکثر عملکرد تازه قارچ (3/20 کیلوگرم در متر مربع)، تعداد قارچ (1545 قارچ در مترمربع)، کارایی زیستی (95 درصد)، و غلظت نیتروژن (5/25 درصد) تحت تاثیر تلقیح با باکتری P. putida توام با کاربرد 250 میلی گرم در لیتر کلات آهن و 5/1 درصد آرد سویا به دست آمد. ضمن آن که بیشترین مقدار کربوهیدرات کل (48/6 درصد) با کاربرد توام سه درصد آرد سویا و 500 میلی گرم در لیتر کلات آهن تولید شد. مطابق طبق نتایج به دست آمده غنی سازی خاک پوششی با آهن تاثیر قابل ملاحظه ای روی صفات کمی و کیفی قارچ نداشت؛ اما کاربرد آرد سویا به میزان 5/1 درصد به ویژه همراه با P. putida نقش موثرتری داشت. بنابراین برای افزایش تولید و بهبود صفات کیفی قارچ استفاده از آرد سویا به اندازه 5/1 درصد همراه با P. putida توصیه می شود.