بررسی سیر تغییرات شناختی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به صرع لوب فرونتال مقاوم به درمان قبل و بعد از جراحی برای درمان صرع

 این پژوهش به مقایسه ی کارکردهای شناختی (حافظه، عملکرد اجرایی، زبان و هوش) و کیفیت زندگی بیماران با صرع لوب فرونتال مقاوم به درمان قبل و بعد از جراحی لوب فرونتال پرداخت.

روش ها:

پژوهش حاضر، از نوع مطالعات طولی بود که در آن، بیماران 3-1 سال پس از عمل جراحی مورد پی گیری قرار گرفتند. جامعه ی آماری، شامل همه ی بیماران با صرع لوب فرونتال مقاوم به درمان بود که در مرکز آیت اله کاشانی اصفهان جراحی شده بودند. 24 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان، قبل و بعد از جراحی، مقیاس حافظه ی Wechsler- نسخه ی سوم، آزمون های برج لندن و زبان پریشی نام گذاری فارسی، آزمون تشخیصی زبان پریشی فارسی، آزمون هوشی Wechsler بزرگسالان- تجدید نظر شده و پرسش نامه ی کیفیت زندگی را تکمیل کردند. داده ها با روش Dpendent t در نرم افزار SPSS واکاوی شد.

یافته ها:

میزان حملات تشنجی پس از عمل جراحی (89/0 ± 02/1) در مقایسه با قبل از عمل (08/3 ± 29/4) کاهش یافت (001/0 = P). بیماران پس از عمل جراحی در مقایسه با قبل از جراحی به طور معنی داری در حافظه ی کاری (010/0 = P)، عملکرد زمانی در کارکردهای زبانی (050/0 > P) و اجرایی (010/0 = P)، کارکرد هوشی به ویژه هوش عملیاتی (001/0 = P) و کیفیت زندگی (050/0 = P) بهبود یافتند. همچنین، بین عملکرد بیماران در قبل و بعد از جراحی در کارکردهای اجرایی، حافظه ی عمومی و هوش کلامی، تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

نتیجه گیری:

جراحی صرع لوب فرونتال بر برخی از کارکردها تاثیر مثبت داشته و بر روی سایر کارکردها، دست کم تاثیر منفی نداشته است. بنابراین، جراحی صرع لوب فرونتال، می تواند گزینه ی مناسبی برای افراد با صرع لوب فرونتال مقاوم به درمان باشد.