ویژگیهای ریختی ساژیتا در هفت گونه گوبی ماهی (ماهیان استخوانی عالی: گوبی ماهیان) از دریای خزر

در این مطالعه ریخت شناسی اتولیت ساژیتا در هفت گونه از گوبی ماهیان، شامل سه گونه از جنس Neogobius و چهار گونه از جنس Ponticola ،ساکن در بخش جنوبی دریای خزر، توصیف و مورد بررسی قرار گرفت. هدف ما بررسی کاربرد و کارایی ساژیتا در شناسایی گونه ها است. تحلیل های ریخت شناسی بر اساس چهار OL2 شاخص شکلی، میزان گردی π/4S ،مستطیل شکل بودن OW×OL/S ،بیضی شکل بودن OW+OL/OW-OL و نسبت تصویر OW/OL بود. نتایج نشان داد ریخت شناسی اتولیت و ریختسنجی میتواند به عنوان ابزاری مفید در شناسایی گوبیه ای دریای خزر مورد استفاده قرار گیرد. درحالیکه شکل کلی اتولیت جنسها را متمایز میسازد، تفاوت در شکل حاشیه پشتی و میزان رشد لوبهای پشتی خلفی و قدامی شکمی در تمایز بین گونهای اهمیت دارد. تحلیل ممیزی گونه های جنس Ponticola و Neogobius را به ترتیب با 66 %و 28 %با موفقیت در گروه های خود طبقه بندی نمود و این ثابت مینماید شاخص های شکلی ابزار کارآمدتری در تمایز گونه های جنس Neogobius نسبت به Ponticola است. تحلیل خوشه ای بر اساس شاخص های شکلی دو خوشه اصلی را نشان میدهد، یک خوشه شامل گونه های جنس Neogobius با مقادیر بالاتر شاخص میزان گردی، دارای اتولیتهای گردتر و خوشه دیگر شامل اعضای جنس Ponticola دارای اتولیتهای کشیده تر و بیضوی، به جز bathybius. P که bathybius. P و melanostomus. N را به عنوان گونه های مشابه در نظر میگیرد. این نتایج با فیلوژنی گونه های مورد بررسی در مطالعات مولکولی قبلی مطابقت دارد و اثبات مینماید بخشی از ویژگی های اتولیت مبنای ژنتیکی داشته و از این رو شواهد فیلوژنتیکی را نمایان میسازند. مطالعه حاضر درجه باالی تنوع ریختی در شکل اتولیت را نشان میدهد و بر کارایی این روش در تاکسونومی و فیلوژنی گاوماهیان تاکید می نماید.