اثر بخشی آموزش گروهی اصلاح سبک فرزند پروری به مادران بر نشانه های نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش اصلاح  سبک فرزند پروری  به مادران بر نشانه های نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان 8 تا 11 سال شهر شیراز بود. مطالعه حاضر از نوع آزمایشی بودکه در آن از طرح پیش آزمون  - پس آزمون  با گروه کنترل و پیگیری 3 ماهه استفاده شد. تعداد 40 نفر از مادران دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی در سال تحصیل 99-1398 شهر شیراز که حدود 6789 نفردانش آموز در 32 دبستان دولتی پسرانه مشغول به تحصیل بودند  انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش (اصلاح  سبک فرزند پروری) و کنترل گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه نشانه های اختلال نافرمانی سیاهه رفتاری کودک آخنباخ را در سه مرحله تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و همچنین آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند. نتایج نشان داد میانگین متغیر نشانه های اختلال نافرمانی در مرحله پیش آزمون بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشانگر همگن بودن دو  گروه پژوهش در مرحله پیش آزمون است، اما تفاوت بین دو گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری بود که می تواند حاکی از اثربخشی مداخله بر متغیرهای  ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری بوده است.  نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مذکور می تواند در کاهش نشانه های نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان 8 تا 11 سال به عنوان مداخلات روانشناسی استفاده شود با توجه به اثر بخشی اصلاح  سبک فرزند پروری  این درمان در اولویت درمانی قرار داده شود.