نقش کمال گرایی منفی، دشواری تنظیم هیجانی و خودناتوان سازی در پیش بینی دلزدگی تحصیلی دانش آموزان پسرمتوسطه دوره دوم

هدف از انجام این پژوهش نقش کمال گرایی منفی، دشواری تنظیم هیجانی و خودناتوان سازی در پیش بینی دلزدگی تحصیلی دانش آموزان پسرمتوسطه دوره دوم شهر کرمانشاه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان مشغول به تحصیل پسر در دوره دوم متوسطه  شهر کرمانشاه بود (3821= n). 600 نفر به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های دلزدگی تحصیلی پکران و همکاران، خودناتوان سازی جونز و رودوالت، مقیاس کمال گرای منفی تری شورت و همکاران و پرسشنامه دشواری های تنظیم هیجانی استفاده شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ابعاد دشواری های تنظیم هیجانی، کمال گرایی منفی و خودناتوان سازی با دلزدگی تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (001/0≥P). همچنین نتایج رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نشان داد که 65 درصد از واریانس دلزدگی تحصیلی توسط مولفه های دشواری های تنظیم هیجانی و خودناتوان سازی تبیین می شود. بنابراین پیشنهاد می گردد هماهنگی لازم بین مراکز مشاوره و مشاورین مدارس مورد تاکید بیشتری قرار گیرد تا ضمن بهبود تنظیم هیجان و خودناتوان سازی و کمال گرایی، زمنیه کاهش دلزدگی تحصیلی فراهم گردد.