بررسی مروری اپیدمیولوژی لیشمانیوز درایران و خاورمیانه

لیشمانیوز از بیماریهای فراموش شده در جهان است که بطور وسیعی افراد فقیر را به ویژه در کشورهای در حال توسعه مبتلا میکند و 350 میلیون نفر در معرض خطر ابتلاء هستند و سالیانه 2 میلیون مورد جدید گزارش میشود که 5/1 میلیون آن لیشمانیوزجلدی و بقیه لیشمانیوز احشایی می باشند. بخش تحقیقات بیماریهای گرمسیری سازمان جهانی بهداشت (TDR) لیشمانیوز را در گروه اول جز بیماریهای نوپدید و کنترل نشده قرار داده است و به سه فرم جلدی ، احشایی و جلدی- مخاطی میباشد. 90 درصد لیشمانیوز جلدی در کشورهای ایران، افغانستان، نپال، سوریه، عربستان سعودی و پرو اتفاق می افتد. لیشمانیوز احشایی از لحاظ شرایط جغرافیایی به 5 نوع تقسیم بندی شده است; لیشمانیوز نوع هندی که انسان مخزن بیماری و پشه خاکی) فلبوتوموس آرژنتی پس (ناقل بیماری میباشد. نوع دوم لیشمانیوز آفریقایی یا سودانی است که در کشورهای سودان وکنیا شایع است. مخازن بیماری، جربیل، سمور، سگ و گربه میباشد و ناقل بیماری پشه (فلبوتوموس ارینتالیس) است. نوع سوم لیشمانیوز روسی میباشد که در کشورهای ترکمنستان و قفقاز (اتحاد جماهیر شوروی سابق) شیوع دارد و سگ و روباه مخازن اصلی و پشه (فلبوتوموس آرکابلنسیس) ناقل بیماری است. نوع چهارم لیشمانیوز آمریکایی است که کشورهای امریکایی درگیرمیباشند و سگ و شغال مخزن و پشه (فلبوتوموس اینترمدیوس) ناقل بیماری است. پنجم لیشمانیوز مدیترانه ای و یا خاورمیانه ای است که در ایران در استانهای خوزستان، فارس، اصفهان، چهارمحال و بختیاری، اردبیل وخراسان وجوددارد. بطورکلی کالاآزار در خاورمیانه بین افراد زیر10سال شایع میباشد.