اثر 8 هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل زنجبیل بر FGF21، آیریزین و مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع دو

دیابت نوع دو، نوعی اختلال متابولیکی است که به دلیل مقاومت به انسولین به وجود می آید. هدف از این تحقیق، مطالعه ی اثر 8 هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل زنجبیل بر FGF21، آیریزین و مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع دو بود.

روش ها: 

در یک مطالعه ی نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون، 24 زن مبتلا به دیابت نوع دو به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه کنترل (دارونما و تمرین) و تجربی (مکمل و تمرین) تقسیم شدند. گروه تجربی در تمرینات با شدت 65 تا 70 درصد ضربان قلب هدف و سه جلسه در هفته شرکت کردند. مکمل دهی زنجبیل نیز هم زمان با تمرین به صورت عصاره ی خشک 1 گرم زنجبیل (کپسول های 250 گرمی) و چهار وعده در روز انجام شد. گروه کنترل (دارونما) نیز از کپسول های مشابه حاوی آرد بو داده استفاده کردند. به منظور ارزیابی سطوح سرمی متغیرها، 24 ساعت قبل و پس از مداخله تمرین و مکمل و در شرایط حداقل 10 ساعت ناشتایی از کلیه ی آزمودنی ها خون گیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس تجزیه وتحلیل شد (05/0>P).

یافته ها: 

نتایج نشان داد هشت هفته مداخله ی تمرین هوازی و مکمل گیری زنجبیل منجر به افزایش معنادار در سطوح آیریزین (0001/0=P) و FGF21 (0001/0=P) و نیز کاهش معنادار در شاخص مقاومت به انسولین (0001/0=P) گردید.

نتیجه گیری:

 یافته ها نشان داد استفاده از مداخله ی تمرین و مصرف مکمل زنجبیل در برابر تمرین می تواند اثرات مثبتی بر عوامل تنظیم کننده انرژی در افراد دیابتی نوع دو داشته باشد.