ارزیابی نقش کم آبیاری و تغییر تراکم بوته بر کارایی مصرف آب و عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای (S.C 704)

 به منظور ارزیابی نقش کم آبیاری و تغییر تراکم بوته بر کارایی مصرف آب و مولفه های تولیدی ذرت دانه ای، آزمایشی در تابستان سال 1396 در منطقه ویس، واقع در شمال اهواز به صورت اسپیلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مرحله اجرا گذاشته شد. کرت های اصلی به صورت آبیاری جوی و پشته ها به طور کامل (شاهد)، آبیاری یک در میان جوی و پشته ها به صورت ثابت تا پایان دوره رشد و آبیاری یک در میان جوی و پشته ها به صورت متغیر و کرت های فرعی شامل تراکم های مختلف کاشت (65، 75 و 85 هزار بوته در هکتار) بود. نتایج نشان داد که اثر روش های مختلف کم آبیاری بر طول کچلی بلال، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت و کارایی مصرف آب در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. تراکم های کاشت از نظر طول کچلی بلال، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و کارایی مصرف آب در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه در آبیاری کامل (6858 کیلوگرم در هکتار) و در تراکم 85 هزار بوته در هکتار (6159 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. بیشترین کارایی مصرف آب در آبیاری یک در میان جوی و پشته ها به صورت متغیر (33/17 درصد) و در تراکم 85 هزار بوته در هکتار (52/15 درصد) به دست آمد. در مجموع می توان گفت که برای رسیدن به کارایی مصرف آب و عملکرد مطلوب در جهت استفاده بهینه از منابع آب و هم چنین کاهش تلفات آبیاری، آبیاری یک در میان جوی و پشته ها به صورت متغیر با تراکم 85 هزار بوته در هکتار ذرت دانه ای مناسب به نظر می رسد.