تاثیر کود نیتروژن و باکتری محرک رشد بر رشد چغندرقند در کشت تاخیری

 در کشت تاخیری چغندرقند (Beta vulgaris L.)، استفاده از کود نیتروژن و باکتری محرک رشد، می تواند در تسریع رشد و جبران زمان از دست رفته، اهمیت زیادی داشته باشد. برای بررسی این موضوع آزمایشی به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار با 6 تیمار در سال 1397 بر روی رقم آرتا و در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. عامل های مورد مطالعه شامل تاریخ کشت (کشت های معمول و تاخیری) به عنوان عامل اصلی، کود نیتروژن از منبع اوره با دو سطح (کود نیتروژن بر اساس توصیه و 25 درصد کمتر از توصیه) به عنوان عامل فرعی و باکتری محرک رشد با دو سطح (مایه زنی با باکتری و بدون باکتری) به عنوان عامل فرعی فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر تیمار مایه زنی با باکتری محرک رشد روی ویژگی هایی نظیر سطح برگ، ماده خشک، عملکرد ریشه و میزان عیار قند به ترتیب 13، 20، 9 و 8 درصد تاثیر افزایشی داشت. هم چنین تیمار باکتری محرک رشد روی میزان سدیم، پتاسیم و نیتروژن مضره  ریشه کمترین تاثیر را در هر دو تاریخ کشت معمول و تاخیری از خود نشان داد. به نظر می رسد در شرایط آزمایش حاضر، در کشت تاخیری برای جبران زمان از دست رفته در گیاه چغندرقند، استفاده تلفیقی از کودهای شیمیایی و زیستی موثر است.