چالش الاهیات و سینما بر سر بازنمایی عیسی مسیح

شخصیت عیسی مسیح مهم تر و جذاب تر از آن است که به دکترین های الاهیاتی و شعایر کلیسایی محدود شود. الاهی دانان همواره کوشیده اند آموزه های رازگونه عیسی مسیح از جمله کاملا خدا و کاملا انسان بودن، راز تجسد، تثلیث و رستاخیر را وفادارانه و دست ناخورده تبلیغ و تبیین نمایند. در دنیای مدرن، پدیده ای هم چون سینما میل آن دارد که همه امور را هرچه دیدنی تر و دست یافتنی تر سازد. از آن جا که متن مقدس در همه دوره ها پرتیتراژترین و پرفروش ترین کتاب ها بوده، عیسی مسیح نیز محبوب ترین و مشهورترین شخصیت تاریخ سینما بوده است. با راهیابی عیسی مسیح به سینما، الاهیات چالش های بسیار بر سر این تصویرسازی ها با سینما داشته و بسیاری از فیلم ها واکنش کلیسا و جامعه دینداران را برانگیخته است. عرفی سازی و قدسیت زدایی از شخصیت عیسی مسیح، ارایه عیسی هم چون انسانی عادی که گاه حتی در رسالت خود تردید دارد، عصبی و گوشه گیر است و قدرت ارتباط گیری بسیار کمی با حواریون و مردم خود دارد، از جمله تصویرسازی هایی است که کلیسا آن را در تقابل با متن مقدس ارزیابی نموده است. در مقابل، عده ای معتقدند ارایه تصویر عیسی مسیح با همه سختی هایی که برای فیلم ساز و بازیگر به همراه داشته، برای شناساندن مسیح به مخاطب مدرن بسیار مفید بوده است. فیلم ها مخاطبان را به «دیدنی مضاعف»، دیدنی فراتر و عمیق تر از آنچه تصویر ارایه می دهد، رهنمون می سازد و هدف آن نیز جذب مخاطبان به الهیاتی است که در پشت این تصاویر نهفته است.