بررسی قابلیت گیاهان بومی در گیاه پالایی فلزات سنگین و مواد مغذی در مخازن سدهای لتیان و لار

بررسی و کنترل تجمع زیستی فلزات سنگین به دلیل بار آلودگی، خطر اکولوژیکی و عوارض بسیار بالایی که برای سلامت انسان ها و همچنین نامشخص بودن نوع، مقدار و چگونگی ورود آلاینده ها به منابع آبی دارد از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد، در این راستا تعیین میزان آلودگی فلزات سنگین و نیترات و فسفات در مخازن سدهای لتیان و لار و همچنین پتانسیل گیاهان لمنا، لویی و آب تره در گیاه پالایی فلزات سنگین و مواد مغذی این منابع مدنظر این بررسی قرار گرفت. به این منظور 40 نمونه آب از اعماق مختلف دریاچه سدهای لتیان و لار و 3 نمونه از قسمت برگ گونه های گیاهی در فواصل تصادفی در فصول تابستان و پاییز جمع آوری و پس از آماده سازی و فرآوری نمونه ها در آزمایشگاه، میانگین غلظت باقیمانده عناصر توسط دستگاه های ICP و اسپکتروفتومتر قرایت شد. نتایج به دست آمده میانگین غلظت عناصر مس، سرب، آهن و نیترات در دریاچه سد لتیان به ترتیب 0/009، 0/27 ،0/10 و 0/07 میلی گرم در لیتر و در دریاچه سد لار به ترتیب 0/004، 0/26، 0/06 و 1/27 میلی گرم در لیتر را نشان داد که در تمامی موارد به جز عنصر سرب کمتر از حد مجاز استانداردهای مربوطه بود. همچنین میانگین غلظت فسفات در دریاچه سد لتیان و لار به ترتیب 0/07 و 1/27 میلی گرم در لیتر بوده که در سد لتیان کمتر و در سد لار بیشتر از حد استاندارد می باشد. همچنین، در سد لتیان گیاه لمنا در حذف عناصر سرب و فسفات، گیاه لویی در حذف آهن و آب تره در حذف مس و نیترات کارایی بالایی داشته اما در سد لار گیاه لویی در حذف عنصر آهن، مس، سرب و نیترات، آب تره در حذف فسفات کارایی بالاتری داشته است. کم بودن میانگین غلظت عناصر سنگین در مخزن سد لار نسبت به سد لتیان با مساحت قابل توجه مراتع خوب و بارش فراوان در حوضه آبریز لار مرتبط است؛ بنابراین نوع کاربری اراضی، الگوی پوشش گیاهی و رطوبت هوا در حوضه های آبریز جاجرود و لار بر این مساله تاثیرگذار می باشد.