اثر زمان و غلظت اسموپرایمینگ بر شاخص های جوانه زنی سه گونه مرتعی از جنس آتریپلکس

آتریپلکس یک گونه بردبار در برابر عوامل محدود کننده محیط های خشک و بیابانی مانند شوری و خشکی است که از نظر تولید علوفه و تثبیت خاک نیز اهمیت دارد. از آنجا که تکثیر این گیاه بوسیله بذر انجام می شود، استفاده از روش پرایمینگ با بهبود جوانه زنی بذرها باعث افزایش کارکرد آنها در شرایط تنش می شود. در این تحقیق تاثیر اسموپرایمینگ با سطوح مختلف غلظت-های کلرورسدیم بر رشد ریشه چه، ساقه چه و گیاه‏چه سه گونه مرتعی A. canescens A. verciffera, Atriplex griffithi, مورد بررسی قرارگرفت. آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1397 انجام شد. تیمارهای پرایمینگ شامل غلظت های مختلف کلرور سدیم (10، 20، 30 میلی گرم/لیتر) در سه زمان (24، 48 و72 ساعت) و شاهد (آب مقطر) بود. اثرات متقابل تیمارها و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون تجزیه واریانس و آزمون دانکن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پرایمینگ باعث افزایش طول ریشه چه، ساقه چه و گیاه‏چه در گونه های مورد مطالعه می شود. تاثیر تیمار گونه در سطح یک درصد و تیمارهای غلظت و زمان در سطح پنج درصد بر میانگین طول ریشه چه معنی دار شدند. همچنین بین سطوح مختلف تیمارهای گونه، شرایط و غلظت، به لحاظ میانگین طول ساقه چه، اختلاف معنی داری در سطح یک درصد وجود داشت. از طرفی بررسی اثرات متقابل سه گانه نشان داد که میانگین طول گیاه‏چه تحت تاثیر تیمارهای گونه، شرایط و زمان در سطح پنج درصد معنی دار شد. همچنین نتایج نشان داد که گونه ی A.canescens از نظر شاخص های اندازه گیری شده بر اثر تیمارها عملکرد بهتری نسبت به دو گونه ی دیگر داشت.