ارزیابی اولتراسونوگرافی تاثیر داربست نانوکامپوزیت زئولیت/کلاژن در ترمیم استخوان ران

امروزه از زیست مواد نانوکاموزیتی بدلیل سازگاری بافتی، مقاومت مناسب و عدم ایجاد سمیت سلولی برای کاهش عوارض ترمیم استخوان استفاده می شود. این مطالعه به منظور ارزیابی اولتراسونوگرافیکی روند ترمیم استخوانی خرگوش با داربست های نانو کامپوزیت زیولیت/کلاژن انجام گرفت. تعداد 28 سر خرگوش نر سفید نیوزیلندی بالغ پس از تزریق داروی بیهوشی عمومی و آماده سازی موضع، جراحی شدند و با دریل دور پایین ارتوپدی و مته مخصوص نقیصه 5-6 میلی متری در پروکسیمال استخوان ران ایجاد شد. به چهار گروه هفت تایی تقسیم شدند: گروه یک: نقیصه بدون درمان بسته شد. گروه دو: پرشدن با داربست نانوهیدروکسی آپاتایت. گروه سه: پرشدن با داربست نانوکامپوزیت زیولیت/کلاژن. گروه چهار: پرشدن با اتوگرافت. در نهایت مواضع با بخیه بسته و در روزهای صفر، هفت، 15، 30، 45 و 60 پس از جراحی، مورد ارزیابی اولتراسونوگرافی قرار گرفتند. یافته ها: در روز صفر رگ زایی مشاهده نشد. بیشترین میزان رگ زایی (05/0>P) در روز هفت مربوط به گروه نانوکامپوزیت زیولیت کلاژن، در روز 15 مربوط به گروه های نانو هیدروکسی آپاتیت و نانوکامپوزیت زیولیت کلاژن، در روز 30 مربوط به گروه نانوکامپوزیت زیولیت کلاژن، در روز 45 مربوط به گروه نانوکامپوزیت زیولیت کلاژن و در روز 60 مربوط به گروه نانوکامپوزیت زیولیت کلاژن می باشد. که کارآمدی گروه نانوکامپوزیت زیولیت کلاژن نسبت به سایر گروه ها در مطالعه به ما اثبات شد. میزان پر شدگی استخوان و آنژیوژنز در نقیصه های پرشده با داربست نانوکامپوزیت زیولیت/کلاژن بالاتر از سایر گروه ها بود که نشانگر توانایی بالای آن در ترمیم استخوانی است و می تواند به عنوان داربست ترمیمی در تسریع ترمیم شکستگی های استخوانی استفاده شود.