تاثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد جمعیت بزرگسال ایرانی نسبت به افزودنی های غذایی

در حال حاضر بیش از 2500 نوع افزودنی به صورت عمدی جهت دستیابی به اهداف مورد نظر و یا افزایش عمر ماندگاری به مواد غذایی اضافه می شود. از طرف دیگر، استفاده از این ترکیبات، نگرانی هایی را در ارتباط با سلامت مصرف کنندگان ایجاد نموده است. اطلاعات عموم جامعه در مورد این دسته از ترکیبات ناکافی به نظر می رسد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، تاثیر آموزش بر میزان آگاهی، نگرش و عملکرد جامعه در ارتباط با افزودنی های غذایی بود.

در این مطالعه مداخله ای، 80 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله (هر کدام 40 نفر) قرار گرفتند. آموزش افراد به صورت چهره به چهره با ارایه پمفلت و کتابچه با موضوع معرفی افزودنی های غذایی صورت پذیرفت. وضعیت دموگرافیک، آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان در مورد افزودنی های غذایی بر اساس تکمیل پرسش نامه محقق ساخته قبل و پس از آموزش با امتیاز حداکثر 100 مورد ارزیابی قرار گرفت. امتیاز کمتر از 50 ضعیف و بین 51 تا 100 مطلوب در نظر گرفته شد. متغیرهای کمی و کیفی بر اساس آزمون های مورد نظر در نرم افزار SPSS و سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل گردید.

امتیازات آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان نسبت به افزودنی های غذایی در گروه شاهد قبل از آموزش به ترتیب
2/8 ± 1/73، 7/4 ± 9/48 و 4/5 ± 7/46 بود و در گروه مداخله این امتیازات به ترتیب 3/7 ± 7/73، 4/6 ± 2/48 و 8/7 ± 4/45 گزارش گردید. پس از آموزش، به صورت متناظر این امتیاز در گروه شاهد به ترتیب 7/8 ± 9/73، 7/4 ± 1/48 و3/7 ± 6/45 بود و در گروه مداخله به ترتیب 3/2 ± 9/88، 7/3 ± 9/80 و 7/4 ± 9/75 ارتقا یافت. اختلاف معنی داری در میانگین امتیازات آگاهی، نگرش و عملکرد در ارتباط با افزودنی های مواد غذایی بین دو گروه مشاهده گردید.

اثربخشی آموزش در جمعیت بزرگسال ایرانی در خصوص افزودنی های مواد غذایی مشاهده گردید. میزان آگاهی، سپس نگرش و عملکرد کارکنان به ترتیب بالاترین امتیاز را به خود اختصاص داد. بنابراین، با توجه به کمترین امتیاز مربوط به عملکرد، ارایه آموزش های مداوم و مستمر در خصوص افزودنی های غذایی با هدف بهبود عملکرد جامعه در خصوص انتخاب غذای مناسب پیشنهاد می شود.