اثربخشی برنامه آموزش خانواده بر پیوند والدینی و رفتارهای پرخطر نوجوانان

دوران نوجوانی با احساس های متناقض، تحریکات فیزیولوژیکی و عواطفی پرتنش همراه است و تعارض های گوناگونی در رابطه والد- نوجوان ایجاد می شود. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه کلاس های آموزش خانواده بر پیوند والدینی و رفتارهای پرخطر نوجوانان است.

در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه شاهد، تعداد 30 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان بابل در سال تحصیلی 99-1398 دارای رفتارهای پرخطر و مادرانشان با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمایش برنامه آموزش خانواده را طی 8 جلسه 120 دقیقه ای به صورت هفتگی دریافت نمود. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه پیوند والدینی و پرسشنامه رفتارهای پرخطر در هر دو گروه اجرا شد. داده ها از طریق آزمون کوواریانس مقایسه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج این تحقیق نشان داد که برنامه کلاس های آموزش خانواده موجب افزایش پیوند والدینی و کاهش رفتارهای پرخطر نوجوانان شده است (0.001>p).

مطالعه نشان داد که از برنامه کلاس های آموزش خانواده می توان در جهت بهبود مشکلات نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر استفاده کرد.