تاثیر خصوصیات خاک در خشکیدگی درختان بلوط (‏Quercus brantii Lindi.‎‏) و بررسی پاسخ های ‏‏اکوفیزیولوژیک این گونه به درجات مختلف خشکیدگی (پژوهش موردی: منطقه دادآباد در استان لرستان)‏

برای بررسی ارتباط خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک و همچنین ویژگی های فیزیولوژیکی درختان بلوط در ارتباط با پدیده خشکیدگی، تعداد 30 قطعه نمونه مربعی به روش منظم تصادفی به مساحت 2500 مترمربع و با استفاده از شبکه ای به ابعاد 200×200 مترمربع انتخاب شدند. درصد خشکیدگی در هر قطعه نمونه محاسبه و نمونه برداری از خاک و برگ درختان بلوط انجام شد. برخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک مانند بافت، هدایت الکتریکی، اسیدیته، وزن مخصوص ظاهری، درصد تخلخل، کربن و مواد آلی و غلظت عناصر Ca،Mg ،N ،P ، K و Na اندازه گیری شدند. آنزیم های پراکسیداز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، مالون دی آلدهید، اسیدآمینه پرولین، کلروفیل a و b، کلروفیل کل، رنگدانه کاروتنویید و غلظت عناصر Ca،Mg ،N ،P ،  Kو Na در برگ درختان نیز سنجش شد. مقایسه میانگین متغیرهای مورد بررسی نشان داد که بین طبقات مختلف خشکیدگی تنها از نظر نیتروژن برگ اختلاف معناداری وجود دارد. به طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که در منطقه مورد بررسی، ویژگی های خاک ارتباط معناداری با خشکیدگی نداشته است. از طرفی قابلیت های فیزیولوژیکی درختان نمی تواند به تنهایی پاسخگوی درجات خشکیدگی های متفاوت آن ها باشد.