تحلیل ساختاری رابطه ترومای سازمانی و نوآوری سازمانی با میانجی گری اخلاق سازمانی

 سازمان‌های آموزشی که رکن اصلی نظام‌های تعلیم و تربیت جوامع به شمار می‌روند، به علت گستردگی و جایگاهی که در رشد و توسعه این جوامع ایفا می‌کنند، مورد توجه نظریه‌پردازان سازمانی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل ساختاری رابطه ترومای سازمانی و نوآوری سازمانی با میانجی‌گری اخلاق سازمانی انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: 

پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها، توصیفی همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل 630 نفر کارکنان دانشگاه ارومیه، بودند که تعداد 230 نفر آن‌ها از طریق نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد ترومای سازمانی Vivian & Horman (2015 م.)، اخلاق سازمانی Victor & Cullen (1998 م.) و نوآوری سازمانی Ismail & et al (2002 م.) جمع‌آوری و با استفاده از آزمون آماری مدل معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزیی (PLS) برای فرضیه‌های پژوهشی تجزیه ‌و تحلیل شدند. روایی پرسشنامه از طریق اعتبار محتوا و روایی همگرا و پایایی پرسشنامه‌ها از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شده‌اند.

ملاحظات اخلاقی:

 در این پژوهش تمامی منابع مورد استفاده بر اساس اصول اخلاق پژوهش مستند شده و حقوق مالکیت فکری نویسندگان و مشارکت‌کنندگان در فرآیند پژوهش رعایت گردیده است.

یافته‌ ها:

 یافته‌های پژوهش نشان داد که ترومای سازمانی به میزان 33/0- بر اخلاق سازمانی و به میزان 56/0- بر نوآوری سازمانی موثر است. اخلاق سازمانی به میزان 57/0 بر نوآوری سازمانی تاثیرگذار است. همچنین ترومای سازمانی با نقش میانجی اخلاق سازمانی بر نوآوری سازمانی تاثیرگذار می‌باشد.

نتیجه‌ گیری:

 بر اساس نتایج پژوهش، جهت‌دهی ترومای سازمانی و اخلاق سازمانی می‌توانند به ترتیب زمینه را برای کاهش و ارتقای نوآوری سازمانی فراهم نمایند. بنابراین به منظور بهبود وضعیت نوآوری سازمانی به مدیران دانشگاه‌ها توصیه می‌گردد، به کاهش ترومای سازمانی و ارتقای ظرفیت اخلاق سازمانی کارکنان عنایت ویژه داشته باشند.