بررسی میزان هم پوشانی زیستگاه پلنگ ایرانی (Panthera pardus saxicolor) با طعمه های آن (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده سنگ مس)

پلنگ ایرانی بزرگ ترین گربه سان ایران است که در اکثر نواحی ایران، به جز مناطق کویری زندگی می کند. آگاهی از نیازمندی های زیستگاهی این گونه یکی از ملزومات مدیریت حیات وحش محسوب می شود. این پژوهش با هدف مطالعه هم پوشانی زیستگاه گونه پلنگ ایرانی با زیستگاه طعمه هایش (از جمله: کل و بز و جبیر) و تهیه نقشه مطلوبیت زیستگاه این گونه ها در منطقه حفاظت شده سنگ مس، با روش حداکثر آنتروپی بیشینه (Maxent) انجام شد. داده های مورد استفاده برای تعیین اولویت انتخاب زیستگاه شامل: مجموعه نقاط حضور گونه بر اساس مشاهدات میدانی و هم چنین متغیرهای زیست محیطی موثر بر پراکنش گونه (برای هر گونه 9 متغیر) است. صحت مدل به دست آمده از نتایج، حد استاندارد بالا (0/824 =AUC برای گونه پلنگ، 0/787 =AUC برای گونه کل و بز و 0/740 =AUC برای گونه جبیر) را نشان می دهد. بر اساس تحلیل جک نایف نیز متغیرهای ارتفاع، بارندگی، فاصله از رودخانه، فاصله از جاده و دما برای گونه پلنگ ایرانی، متغیرهای فاصله از منابع غذایی و شیب برای گونه کل و بز، متغیرهای فاصله از رودخانه و دما برای گونه جبیر، بیش ترین اطلاعات را در اختیار مدل قرار داده است. طبق محاسبات انجام شده، 45/19 درصد از زیستگاه های مطلوب پلنگ ایرانی، با زیستگاه گونه کل و بز هم پوشانی دارد، اما با گونه جبیر کم ترین هم پوشانی (8/51 درصد) را داراست.