آمریکا، چالش های هویتی و دولت ورشکسته در عراق (2020-2003)

قدرت های بزرگ همچون ایالات متحده آمریکا تلاش دارند تا با تاثیرگذاری بر مولفه های سازنده قدرت، سیاست های خود را در منطقه و به ویژه کشورهای تعیین کننده ای نظیر عراق پیش برند. این درحالی است که اوضاع سیاسی پس از شکل گیری عراق جدید (2003-2020) بگونه ای پیش رفته که جریان های هویتی از نقش های روبه رشدی برخوردار شده و رقابت های هویتی در قالب های مختلفی نظیر مقوم دولت ها، پیشران های اجتماعی و یا حتی برهم زننده ثبات سیاسی عمل نموده و معادلات قدرت را تحت الشعاع قرار داده اند. با این وصف شناخت نقش و جایگاه جریان های هویتی و چگونگی نقش یابی آن ها در شرایطی که عملا چشم انداز روشنی برای حضور آمریکا در منطقه وجود ندارد، اهمیت مضاعفی یافته و امکان تجزیه و تحلیل اقدامات و برنامه های واشنگتن در قبال بغداد را فراهم می سازد.مقاله حاضر با شیوه توصیفی-تحلیلی و در چارچوب نظریه آشوب روزنا به بررسی نقش جریان های هویتی درعراق پرداخته و به این پرسش پاسخ می دهد که آمریکا با توجه به متغیر میانی جریان های هویتی چه راهبردی را پیرامون دولت-ملت در عراق در اولویت داشته است؟ فرضیه: آمریکا با درک نقش یابی روزافزون جریان های هویتی درصدد بوده تا از طریق شکل دهی به مجموعه ای از چالش های هویتی و ایجاد بی نظمی های سیاسی-اجتماعی، زمینه را برای تحقق الگوی دولت ورشکسته و فراهم ساختن شرایط استمرار مداخلات در عراق فراهم آورد. یافته پژوهش: بهره گیری از قدرت نرم نظیر ابزارهای رسانه ای و مجازی با هدف ایجاد بی ساختارسازی های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی (مانند آشوب سازی و اعتراضات خیابانی)، بخشی از راهبرد دولت ورشکسته آمریکا در عراق است.