اثر نوع و غلظت محلول غذایی بر ویژگی های فیزیولوژیک و مورفولوژیک توت فرنگی در کشت هیدروپونیک

به ‍منظور بررسی اثر نوع محلول غذایی (مورگان، دو برابر  مورگان، نیم مورگان، هوگلند، نیم هوگلند) بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و مورفولوژیک گیاه توت فرنگی رقم پاروس در کشت هیدروپونیک (75 درصد پرلیت + 25 درصد کوکوپیت) آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در محیط گلخانه انجام شد. نتایج نشان دادند که نوع محلول غذایی آثار متفاوتی بر ویژگی های رشدی بوته و کیفیت میوه توت فرنگی داشت، به گونه ای که بیش ترین تعداد برگ در بوته (7/16 عدد)، ارتفاع اندام هوایی (28/62 سانتی متر)، وزن تازه (11/7 گرم) و خشک (2/66 گرم) در بوته اندام هوایی مربوط به تیمار نیم هوگلند بود. ولی بیش ترین وزن تازه (15/15 گرم) و خشک (1/4 گرم) در بوته ریشه به ترتیب در تیمارهای دو برابر مورگان و مورگان مشاهده شدند. میوه گیاهان تیمار شده با محلول غذایی مورگان بیش ترین میزان ویتامین ث (83/4 میلی گرم در 100 میلی لیتر عصاره) و مواد جامد محلول (5/7 درصد) را دارا بودند، و تیمار نیم مورگان بیش ترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون (0/17 درصد) را ایجاد کرد. محلول های غذایی بر قطر طوقه، pH، سفتی و رنگ میوه اثر معنی دار نداشتند. بنابراین تیمار نیم هوگلند برای دوره رویشی پیشنهاد می شود زیرا از طرفی سبب بهبود شرایط رشدی می شود و علاوه بر این، آب و مواد غذایی کم تری استفاده می شود. اما با تیمارهای مورگان و نیم مورگان میوه هایی با کیفیت بیش تر به دست آمد. از آنجا که با محلول غذایی مورگان، میزان ویتامین ث (به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی) و مواد جامد محلول (به عنوان عامل ایجاد طعم) بیش تری تولید شدند، این محلول غذایی برای دوره زایشی پیشنهاد می شود.