مقایسه امتیازات آزمون های غربالگری کنترل حرکت باسابقه آسیب دیدگی زانو و مچ پا در زنان فعال

 اظهار نظرها در مورد بازگشت به ورزش، به دنبال برخی از آسیب دیدگی ها در هاله ای از ابهام قرار دارد. هدف از اجرای پژوهش حاضر، مقایسه امتیازات آزمون های غربالگری کنترل حرکت و سابقه آسیب در زانو و مچ پا در زنان فعال است.

نمونه آماری این پژوهش 57 زن فعال (22 نفر سالم، 19 نفر با سابقه آسیب قبلی مچ پا و 16 نفر با سابقه آسیب قبلی زانو) با دامنه سنی 18 تا 25 سال بودند. جهت ارزیابی آزمودنی ها از مجموعه آزمون های غربالگری کنترل حرکت شامل نه زیرآزمون با پرسش های جداگانه استفاده شد. مجموع حداکثر امتیازات در این زیرآزمون ها، چهل بود که امتیاز کمتر نشانگر نتیجه بهتر بود. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از آزمون کولموگروف اسمیرنف، آزمون لون، آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون شفه استفاده شد. در نهایت داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه22 و در سطح معنا داری 0/05 تجزیه و تحلیل شدند.

 بر طبق یافته ها، افراد بدون آسیب نمرات کنترل حرکت بهتری نسبت به افراد آسیب دیده داشتند. به طور کلی، تفاوت در نمرات آزمون های کنترل حرکت بین گروه های آسیب مچ پا و آسیب زانو با گروه بدون آسیب معنا دار بود. همچنین گروه دارای آسیب های برخوردی نمرات بالاتری نسبت به افراد دارای آسیب های غیر برخوردی داشتند. نقطه برش برای این آزمون ها حدود 15/5 به دست آمد.

نمرات آزمون های کنترل حرکت، یک مدل پیشگیری از آسیب خوبی در اختیار مربیان قرار می دهد تا اینکه احتمال بروز آسیب های اندام تحتانی را در ورزشکارانشان پیشگویی کنند؛ بنابراین نیاز است که مربیان نیز در زمینه پیشگیری از آسیب های ورزشی، هم راستا با آزمایشات پزشکی، آزمون های غربالگری کنترل حرکت را به عنوان یک ابزار معتبر به کار برده و سطح عملکردی ورزشکاران را بسنجند تا قبل از شروع فصل مسابقات، ورزشکاران در معرض خطر، شناسایی شوند و در جهت بهبود قابلیت های آنها گام برداشته شود.