ظرفیت ها و بایسته های سیاست همسایگی برای خنثی سازی تحریم های یکجانبه آمریکا

ازآنجایی‌که راهبرد رفع تحریم‌ها، واجد پیچیدگی‌های فراوان حقوقی، سیاسی و اقتصادی است و برخلاف تصور عمومی، رفع آن زمان‌بر و دشوار است، این راهبرد نمی‌تواند گزینه مطلوبی برای دستیابی به اهداف سیاست خارجی در کوتاه‌مدت باشد، هرچند باید گفت که پیگیری حقوقی و سیاسی رفع تحریم‌های یکجانبه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. درمقابل، راهبرد خنثی‌سازی تحریم‌های یکجانبه می‌تواند گزینه مطلوبی در کوتاه‌مدت برای متنوع‌سازی منابع اقتصادی و کاهش آثار و فشارهای منبعث از تحریم‌ها باشد. از محورهای کلیدی در عملیاتی‌سازی راهبرد خنثی‌سازی تحریم‌ها، توجه به ظرفیت‌های همسایگان و پیگیری سیاست همسایگی بر اساس ملاحظات اقتصادی است؛مهم‌ترین و مطلوب‌ترین راهبرد برای مقابله با تحریم‌های یکجانبه آمریکا، گسترش هرچه بیشتر ارتباطات و تعاملات تجاری و اقتصادی با کشورهای همجوار است؛ کشورهایی که با آنها علاوه‌بر نزدیکی مسافت و هم‌مرز بودن، دارای اشتراکات مذهبی، تاریخی، اهداف و سیاست‌های مشترک منطقه‌ای هم هستیم. برهمین‌اساس، تقویت روابط تجاری بین ایران و کشورهای همسایه باید در اولویت سیاست‌های اقتصادی کشور قرار بگیرد. همسایگان، ظرفیت‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی مطلوبی را دراختیار ایران قرار می‌دهند تا ایران با استفاده از این مطلوبیت‌ها و مزیت‌ها بتواند محدودیت‌ها و فشارهای سیستمی را کنترل کند. ظرفیت‌های قرابت جغرافیایی، ترانزیتی، جمعیتی و بازار بزرگ مصرف، اشتراکات فرهنگی متنوع و نیازهای اقتصادی مشترک موجب شده است که ایران بتواند امکانات بالقوه زیادی را برای تنوع‌سازی مبادلات تجاری، مالی و اقتصادی در اختیار داشته باشد. بهره‌گیری از ظرفیت‌ها ایجاب می‌کند که در سطح تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری، اجماع مشترک درباره نوع نگاه به محیط همسایگی و تعریف آن در حوزه منافع راهبردی شکل بگیرد.