ارزیابی و مقایسه شاخص های تنوع زیستی گونه های درختی در جنگلهای هیرکانی (مطالعه موردی: جنگل های خیرود، رامسر و نکا)

تعیین و مقایسه تنوع زیستی در جوامع جنگلی مختلف، برای شناخت دقیق و مدیریت جنگل از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت تنوع گونه های درختی در سه منطقه جنگلی گرازبن جنگل خیرود نوشهر، اشکته چال جنگل صفارود رامسر و هفت خال نکا می باشد. بررسی تنوع گونه ای در قطعات نمونه ثابت، با محاسبه شاخص مارگالف و منهینک (شاخص های غنای گونه ای)، سیمسون، شانون وینر (شاخص های تنوع گونه ای) و پیلو، هیپ (شاخص-های یکنواختی) انجام و نیز در تمام قطعات نمونه ثابت ده آری، قطر برابر سینه تمام درختان زنده یادداشت شد. سپس به منظور مقایسه سه منطقه، از نظر شاخص های تنوع زیستی، تحلیل های واریانس یک طرفه و دانکن انجام شد. نتایج تجزیه و تحلیل واریانس در سه ناحیه جنگلی مورد بررسی نشان داد که تمامی شاخص ها در سطح احتمال 95 درصد دارای اختلاف معنا داری هستند. بیشترین مقدار شاخص غنای مارگالف و منهینک، در جنگل خیرود و کمترین آن در جنگل نکا می باشد. همچنین بیشترین مقدار شاخص های تنوع گونه ای سیمپسون و شانون وینر نیز در جنگل خیرود و کمترین آن در جنگل نکا مشاهده شد. شاخص های یکنواختی هیپ و پیلو، در جنگل رامسر با اختلاف کمی بیشتر از جنگل خیرود کمترین مقدار آن در جنگل نکا است. نتایج نشان می دهد وضعیت تنوع گونه های چوبی در جنگل خیرود با مدیریت دانشگاهی، در مقایسه با مناطق جنگلی دیگر از وضعیت بهتری برخوردار است و دو منطقه دیگر (به ویژه نکا) در وضعیت نامطلوبی از نظر شاخص های تنوع زیستی قرار دارند.