بررسی برخی ویژگی های بالینی و درمان های حمایتی در بیماران فوتی مبتلا به کووید 19 مراجعه کننده به بیمارستان هاجر ارتش در تهران (1398-1399)

 با توجه به گسترش ابتلا به ویروس کرونای انسانی (با نام علمی SARS-CoV-2) در سراسر دنیا و مرگ و میر ناشی از آن همچنین نبود راه درمانی قطعی برای درمان این بیماری ، داروها و روش های درمانی غیرتهاجمی و تهاجمی مختلفی در سراسر دنیا برای تخفیف اثرات بیماری یا تسریع روند درمان بیماران استفاده می شود که تاثیر مثبت و قطعی هیچ کدام از این موارد مورد تایید واقع نشده است و تنها در بعضی موارد موثر واقع شده ند. هدف از این تحقیق بررسی برخی ویژگی های بالینی و درمان های حمایتی در بیماران مبتلا به کووید 19 فوت شده مراجعه کننده به بیمارستان هاجر ارتش در تهران (1399-1398) بود.

این مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر بنیادی کاربردی روی100 بیمار کووید 19 در بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی هاجر، 503 ارتش تهران، از اسفند 1398 تا مهر 1399 با ابزار اطلاعات جمعیت شناختی پرونده انجام شد. جامعه مطالعه بیماران فوت شده مبتلا به کووید 19 بستری در مرکز آموزشی درمانی بیمارستان هاجر شهر تهران بودند که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. در دو گروه دارای و بدون بیماری زمینه ای تقسیم بندی شدند. پس از هماهنگی و اخذ مجوز لازم پژوهشگران به بیمارستان هاجر رفتند. با رعایت کامل موازین کنترل عفونت و پوشش حفاظت فردی کامل پس از معرفی خود و کسب رضایت و اجازه آگاهانه اطلاعات از پرونده های فوتی ها در اثر کووید 19 جمع آوری شد .

نتایج مطالعات ما نشان داد در این تحقیق از درمان های حمایتی ونتیلاتور، تزریق داروی تنگ کننده عروق و فراورده های خونی استفاده شد. نتایج آماری پرونده این بیماران فوتی نشان داد که استفاده از ونتیلاتور نسبت به بقیه روش های حمایتی به طور معنی دار درصد بالاتری را به خود اختصاص داده است (P=0/01). در 62 (62 درصد) بیمار از دستگاه ونتیلاتور استفاده شده بود. در 28 بیمار (28 درصد) از تزریق داروی تنگ کننده عروق و در 13 بیمار (13 درصد) از فراورده خونی استفاده شده بود. اکثر فوت شدگان دارای بیماری زمینه ای بودند (79 درصد). فشار خون بالا، دیابت و مشکلات قلبی درصد بیشتر بیماری های زمینه ای گزارش شده را به خود اختصاص داده بودند. شدت بیماری و تظاهرات بالینی و میزان مرگ و میر بیماران مبتلا به کرونا در زیر گروه های قلبی عروقی، دیابت و فشار خون بالا نسبت به سایر افراد مبتلا به بیماری کرونا ویروس دارای اختلاف معنی داری بود (P=0/01). نتایج آماری نشان داد که هیچ ارتباط معنی داری بین سن و جنس فوتی ها و استفاده از هیچ کدام از درمان های حمایتی دیده نشد (P≥0/01). نتایج آماری ارتباط معنی دار بین سن و جنس فوتی ها و بیماری های زمینه ای را نشان داد (P≤0/01). 

انتخاب روش های درمانی که نیاز قطعی بیمار هستند و همچنین اثرات مطلوب تری در روند بهبود بیماری دارند ارزش بالایی را در درمان بیماران به خود اختصاص می دهند. بررسی و مقایسه روش های درمانی مختلف که در طول پاندمی کرونا در بیمارستان هاجر مورد استفاده قرار گرفته اند ، میزان نیاز بیماران به استفاده از این درمان های حمایتی و اهمیت هرکدام از آن ها را نشان داد تا گامی در جهت درمان هدفمند و سودمند برای بیماران مبتلا به کووید 19 برداشته شود. در مطالعه ما نیاز به ونتیلاتور اهمیت بیشتری نسبت به دو روش حمایتی دیگر، یعنی تزریق داروی تنگ کننده عروق و استفاده از فراورده های خونی داشت.