بررسی اثر اشکال مختلف سلنیوم بر خصوصیات هضمی خوراک کاملا مخلوط گاوهای پر شیر، با استفاده از روش های آزمایشگاهی و کیسه های نایلونی

 سلنیوم یکی از عناصر معدنی کم مصرف می باشد که برای عملکرد بهتر حیوانات ضروری است.

تحقیق حاظر به منظور ارزیابی اثر اشکال مختلف سلنیوم بر خصوصیات هضمی خوراک کاملا مخلوط گاوهای پر شیر، با استفاده از روش های آزمایشگاهی انجام گرفت.

آزمایش در 3 دوره 28 روزه شامل 21 روز عادت دهی و 7 روز نمونه برداری اجرا شد. تیمارها شامل: 1) جیره پایه+ ppm 3/0 سلنیوم بصورت نانو، 2) جیره پایه+ppm 3/0سلنیوم بصورت سلنومتیونین، 3) جیره پایه+ ppm 3/0 سلنیوم بصورت سلنیت سدیم بودند. در روش تولید گاز 300 میلی گرم از هر نمونه در ساعات 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48، 72 و 96 انکوباسیون گردید. در روش کیسه های نایلونی (کیسه هایی با ابعادcm 6×12) مقدار 5 گرم نمونه به مدت صفر، 2، 4، 8، 12، 16، 24، 36، 48 ،72 ساعت در شکمبه سه راس گوسفند انکوبه شد. در روش سه مرحله ای هضم حدود 5 گرم از خوراک در کیسه هایی به ابعادcm 10× 5 قرار داده و 12 ساعت در شکمبه گوسفندان انکوبه گردید.

در طول اکثریت قریب به اتفاق ساعات انکوباسیون بیشترین میزان تولید گاز به ترتیب در تیمار نانو، آلی، معدنی و کنترل مشاهده شد. این اختلافها از ساعات 36 انکوباسیون به بعد معنی دار بودند. پتانسیل تولید گاز (A) در تیمارهای نانو، آلی و معدنی بیشتر از شاهد بودند (05/0 <p). بین تیمارنانو با آلی اختلاف معنی داری از لحاظ پتانسیل تولید گاز وجود نداشت. تفاوت معنی داری بین تیمارها، از نظر تجزیه پذیری ماده خشک خوراک کاملا مخلوط وجود نداشت. در آزمایش سه مرحله ای هضم، تیمار نانو موجب افزایش تجزیه پذیری بعد شکمبه ای ماده خشک خوراک کاملا مخلوط نسبت به تیمار معدنی شد (05/0 <p).

 نتایج نشان می دهد که افزودن منابع مختلف سلنیوم به جیره می تواند عملکرد شکمبه را بهبود بخشد.