پیش بینی اضطراب مرگ بر اساس مولفه های فراتشخیصی (کمال گرایی، بدتنظیمی هیجانی) در همزمانی شیوع کرونا ویروس و آنفولانزا در شهروندان تهرانی

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی اضطراب مرگ بر اساس مولفه های فراتشخیصی (کمال گرایی، بدتنظیمی هیجانی) در همزمانی شیوع کرونا ویروس و آنفولانزا در شهروندان تهرانی بود. روش پژوهش کمی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه شهروندان شهر تهران در دوره همزمانی شیوع کرونا ویروس و آنفولانزا در سال 1399 بودند. حجم نمونه 150 نفر از این افراد‏ به شیوه در دسترس (روش اجرای آنلاین) انتخاب شده و به پرسشنامه اضطراب مرگ (DAQ) تمپلر و روف (1971)، مقیاس کمال گرایی چندبعدی (MPS) هویت و فلت (1991) و مقیاس بدتنظیمی هیجانی (DERS) گراتز و رومر (2004) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین مولفه های فراتشخیصی (کمال گرایی، بدتنظیمی هیجانی) با اضطراب مرگ رابطه معنی داری وجود دارد (01/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 80/3 از کل واریانس اضطراب مرگ به وسیله مولفه های فراتشخیصی (کمال گرایی، بدتنظیمی هیجانی) تبیین می‏ شود. یافته های این پژوهش نشان می ‏دهد که مولفه ‏های فراتشخیصی (کمال گرایی، بدتنظیمی هیجانی) سهم معنادار در اضطراب مرگ دارد.