مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی شناختی_رفتاری برصمیمیت زناشویی زنان آسیب دیده ازعهدشکنی

با توجه به شیوع بالای عهدشکنی در روابط زناشویی و عواقب جبران ناپذیر آن طراحی، اجرا و مقایسه اثربخشی مداخلات متعدد از ضروریات پژوهش های امروزی در این زمینه است. این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی شناختی رفتاری بر صمیمیت زناشویی زنان آسیب دیده از عهدشکنی صورت گرفت.

در این مطالعه که به روش نیمه تجربی صورت گرفت جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنانی می شد که بعد از تجربه عهدشکنی همسر در بازه زمانی سه ماهه اول سال 1399 به مرکز مشاوره مراجعه کردند. از این جامعه آماری 45 نفر به روش مبتنی بر هدف بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و در سه گروه به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه اول 15 نفر که زوج درمانی شناختی رفتاری را دریافت می کردند، گروه دوم با حجم 15 نفر که زوج درمانی هیجان مدار را دریافت می کردند و گروه سوم که گروه گواه بود که هیچ مداخله ای دریافت نکردند. هر سه گروه قبل و بعد و دو ماه بعد از مداخله با مقیاس صمیمیت (MIS) واکر و تامپسون ارزیابی شدند. داده های به دست آمده با روش های آماری آنالیز واریانس داده های تکراری تجزیه تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد زوج درمانی شناختی رفتاری و زوج درمانی هیجان مدار در صمیمیت زناشویی تفاوت معناداری با گروه کنترل دارند (0.001<P) زوج درمانی هیجان مدار اثربخشی بالاتری نشان داد (0.05<P).

 بر طبق یافته ها اگرچه زوج درمانی شناختی رفتاری موجب افزایش صمیمیت در بین زوجین شده است اما زوج درمانی هیجان مدار در افزایش صمیمیت زناشویی زنان خیانت دیده اثربخشی بیشتری داشته است؛ بنابراین پیشنهاد می شود از فنون هیجان مدار در بهبود روابط زوجین خیانت دیده استفاده شود. همچنین با توجه به اثربخشی هر دو روش درمانی می توان در مطالعات بعدی از یک رویکرد یکپارچه استفاده کرد.