ارایه مدلی برای مشارکت دانش آموزان با نیروی پلیس (مطالعه موردی استان چهارمحال و بختیاری)

این مقاله که برگرفته از تحقیقی با عنوان» بررسی میزان مشارکت دانش آموزان با پلیس در برقراری نظم و امنیت و ارایه مدلی برای آن «می باشد، درصدد است تا ضمن مطالعه و بررسی عوامل موثر در مشارکت دانش آموزان در برقراری نظم و امنیت اجتماعی، سهم هر یک از عوامل مذکور را در گرایش های دانش آموزان به مشارکت با عوامل پلیس مورد بررسی قرار دهد. طرح تحقیقی آن از نوع توصیفی بوده که به روش پیمایشی و با هدفی کاربردی انجام گرفته است. برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق نیز از دو پرسش نامه محقق ساخته که بر اساس مطالعات نظری و تجربی تحقیق تهیه شده بودند، استفاده شده است. نمونه آماری تحقیق را تعداد 382 نفر از دانش آموزان استان چهارمحال و بختیاری تشکیل می دهد که به صورت تصادفی و با روش چند مرحله ای انتخاب شده اند. برخی از یافته های آن به شرح زیرمی باشد:از مجموع کل دانش آموزان کودکستانی و ابتدایی تعداد 138 نفر به مشارکت با نیروهای پلیس تمایل نشان داده اند ، میانگین گرایش های مشارکتی دانش آموزان راهنمایی و متوسطه با نیروهای پلیس نیز برابر 55/6 شده که میانگین بالایی می باشد. در مدل تجربی تحلیل مسیر مشارکت دانش آموزان کودکستانی و ابتدایی با نیروی پلیس متغیرهای انگیزه های عاطفی دانش آموزان برای مشارکت با پلیس بیشترین تاثیر و بعد از آن متغیرهای اعتماد اجتماعی و رضایت از خدمات و عملکرد پلیس بهترین تبیین کننده مشارکت دانش آموزان می باشد و در مدل تجربی تحلیل مسیر مشارکت دانش آموزان راهنمایی و متوسطه با نیروی پلیس، نیز متغیرهای احساس تعلق دانش آموزان به محل سکونت بیشترین تاثیر را داشته است.